Vay vay vay diyorum. Bu kitabı okuyunca şöyle bir yumruk yemiş gibi oluyorsunuz söyleyeyim. Öyle sarsıcı öyle etkileyici ve öyle derin ki. Baştan okuyayım deseniz bu sefer de başka başka şeyleri keşfedeceksiniz eminim. Sosyolojik konuların felsefe ile harmanlanıp yarı distopik ama çoğunlukla göz yumduğumuz gerçeklerin, Emre beyin keskin zekası ile birleşimi yine muazzam bir kitap çıkmış ortaya. Karakterimiz kitabın adında da anlaşılacağı üzere bir kuklacı. Sürekli maske ile geziyor ve sürekli utangaç. En belirgin kişilik özellikleri bu deseniz de hikaye ilerledikçe onun cesur yönünü ve asiliğini de görüyorsunuz. Bir adada yaşıyor ama yaşadığı ada sürekli su alıyor ve bir gün batacak. Doğum gününde çok sarhoş olduğu zaman yüzerek tesadüf eseri başka bir ada keşfediyor. Üstelik bu ada şu anda yaşadığı yere hiç benzemiyor. Herkes huzurlu. O zaman neden o adada yaşamasın ki? Yatalak bir baba ve aşık olduğu cüce bir fahişe ile pekala oraya kaçabilir. Hatta halk da bundan faydalanabilir çünkü eni sonu ada sular altında kalacak. Hali hazırda krala da bunu anlatıyor ama sistem hiç buna izin verir mi? En kolayından bir deli etiketi yapıştırıp kuklacıyı toplumun ötekileştirilen kısmına atmazlar mı? Şimdi esasen ana konu bu minvalde olsa da, her bir karakterin ayrı ayrı üzerinde konuşulması gerekiyor. Mesela bir baba var ki, öyle yatalak durduğuna bakmayın nasıl bir trajedi yaşatmış ailesine. Anne deseniz yine öyle. Mandalina var sonra cüce fahişe. Onun başına gelenler ve kuklacının tepkisi ayrı bir psikolojik analiz gerektiriyor. Toplum, kral, yani kısacası her yan karakter ile bize birşey anlatmış Emre bey. Velhasıl beni bıraksanız daha yazarım. Her okuduğum kitabı gibi bu kitap da beni çok etkiledi. Lütfen alıp okuyunuz, hatta tekrar tekrar okuyunuz.

KuklacıEmre Timur · Az Kitap · 202456 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dr.kitapp