Anksiyete nöbetlerini, bir kaç uyku ilacı ve antidepresanları çöpe atmıştık sarılarak. Bütün yollar daha yürünür gelirdi adımlarımızı aynı yöne doğru attığımızda, dünya çiçekler sermezdi belki ayaklarımıza ama evrendeki tüm balkonlarda beraber izlerdik gökyüzünü...
Sayfa 99 - HayykitapKitabı okudu
·
269 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.