Enes b. Malik anlatıyor. Muhammed, Medine’nin Hazrec kabilesi lideri İbni Selul’u İslam’a davet etmek için eşeğine binip yanına bazı Müslümanları da alarak çorak bir yoldan yanına gitti. Ona varınca İbni Selul:
“Benden uzak dur! Vallahi senin eşeğin kokusu bana eziyet veriyor!” dedi. İbn Selul böyle deyince Ensar'dan biri (Muhammed yanlısı):
”Vallahi Muhammed’in eşeğinin kokusu senden daha temiz, güzel kokuyor” dedi. Bu söze karşı İbni Selül’ün adamlarından biri öfkelendi, her iki taraf birbirlerine kötü sözler söylediler. Hatta iş büyüdü, her iki tarafın adamları birbirlerine çubuklarla, ayakkabılarla, hurma dallarıyla vurmaya başladılar diyor.
Bir ek bilgi verelim sonra devam edelim. İbni Selul muhalifti. Çünkü onun tacı, cübbesi her şeyi hazırlanmıştı, kendisi Medinelilerin başına geçecekti. Muhammed Medine’ye gelince onun planları altüst oldu. Yani bu adam rastgele biri değildi ve Muhammed’in adamı ona ”Eşeğin kokusu senden daha güzeldir” diyor. Onun kabilesinden birçok Müslüman vardı ve Muhammed’in Medine’ye gelmesine yardımcı olmuşlardı. Örneğin Sad b. Ubade gibi. Kendisi onların lideri olduğu için bu eşek lafını onun kabilesine bağlı Müslümanlar da kabullenemiyorlar. Bu yüzden birbirlerine giriyorlar. İşte adam böyle biri. Asıl bundan sonrası daha önemli. Peki bunların kavgası nasıl sonuçlanmış, nasıl barıştılar. Bunun cevabı yine aynı hadis içinde geçiyor. Muhammed bakıyor ki bunlar ayrılmıyorlar. Her zamanki gibi Cebrail formülünü devreye koyuyor ve adeta dikkat dikkat Cebrail geldi dercesine; o sırada şu ayetin indiğini söylüyor:
”Eğer inananlardan iki topluluk, grup birbirleriyle çatışırlarsa, kavga ederlerse aralarını düzeltin. Şayet bir taraf diğeri üzerine saldırırsa, Allah'ın buyruğuna dönünceye kadar onunla savaşın. Eğer dönerlerse aralarını adil bir şekilde düzeltin. Şüphesiz Allah adil davrananları sever” diyor. (Hucurat suresi, ayet 9)
İşte Cebrail’in vahiy hikayesine bir örnek.
Kaynak: a-Buhari: Sulh 1/2691
b- Müslim Cihad 40/1799