"Boşverdim, anlatsam kim anlayacak."
Anlayabilecek tek kişi oydu ama ona da anlatamıyorum
Allah insanın derdiyle dertlidir kul yeterki görsün , hep kula kul olduğumuzdan kaybettik
Anlayacak bir dostun varsa ne mutlu sana
Sevgiyi yaşayan hep yerinde.
Sevginin kendisi maksad elinde.
Maksadın kendisi benin elinde.
Sevgiye hüküm eden zaten zulümde.
Onu vermeden alamazsın.
Onu yaşamadan veremezsiz.
O,olmadan dünya olmuyor.
Acımasız olan dünya,böyle görmüyor?
Her şeyin iyisin talep eden var.
İyinin değerin söyle bilen var?
İyinin değeri yalnız iyide.
İyi iyilik den söyle vazgeçer?
İyi nedir söyleyin anlıyor muyuz?
Doğrular varken hep biz mutluyuz.
Doğruyu bizlere kim,nasıl verer?
Doğru nereden kim bu cevabı söyler?
Doğruyu vermezsek kime vermeyiz?
Belki de sevmeyen birine verdik?
Sevmemenin ne olduğunu nasıl biliriz?
Sevginin kendi var ondan biliriz.
Yalnışı verene sevgiyi vermeyiz.
Ondan zarar gelir,elbet biliriz.
Yanlışı verenden acı çekiriz.
Neden yalnış verir,onu biliriz?
Almış belki de o,bizden zarar?
Yalnış neden yapıldığın o,da anlar!
Anlar ki,iyilik sevenden gelir.
Yalnışlar onu da küçültüp,ezir.
Biz de yalnışlar küçültür ezer.
Ondandır cavabı aynen veriler.
Sevmeyen sevilmez bunu biliriz?
Nedendir sevgini red ediriz?
Doğrular bizlere gerekli değil?
Nedendir onda sual verilir?
Belki de gerçekler görmek istenir?
Duyan kiymeti bak nasıl verir?
Duyan nasıl dinler bak söyleyeni?
Toplanmış bilgiler verir kıymeti.
Diyelim bilgisi yox dinleyenin.
Bak sesi çıkıyor hiç hüküm edenin?
Dinleyen şimdi olmuş bilgiler.
Duyulan kelimeleri kendi elekler.
Birini gerçeğe,birin yalnışa,
Elekten geçeni ben belirler.
Doğulan anında bir olan bu şey.
Düşünüb bölerek yarattı çok şey.
Düşünmek arıyor her zaman bir şey.
Dura da bilmez ki,olmasa bir şey.
Birliği yaratır yalnız anlamak.
Anlak bu ise bilgisiz bakmak.
Bilgisiz,hiç kimsiz cevabı bilmek.
Buna deniyor hiss ile görmek.
Hiss ile bakarak hayatı sezmek.
Cismin hareket yerini görmek.
Bakarak birine cevabı bulmak.
Vücuda değil de içine bakmak.
Diyelim bakıyom ele kediye.
Soğuktan bükülmüş,girmiş köşeye.
Onun yaşadığın yaşadım ben de.
Anladım niye o,yapıyor böyle.
Bakıyorum birine çalışır ele.
Yukarıdan bir eşya düşür eline.
O anda yaşadım bu şeyi ben de.
Peki bana ne olmuş yapırım böyle?
Ama o düşmemiş benim elime.
Yaşadım acıyı onunla birge.
O anda anladım vücud ayrıdır.
Bu ise yaşanan şeyi anlatır.
Her şey bu dünyada vardı ezelden.
Beden,hiss,duygular,düşünce ve ben.
Fikir,arzu,seçim,arayış,bilik.
Hepsi olsa da bunu görmedik.
Bu farklı yaşamdır anlayan çözer.
Yaşamın cevabın tam dakik görer.
O zaman anlar ki,sevgi nedir.
Anlamak sevgiyi yaratır biler.
Düştük benin ardınca,zevki tadarak biz.
Anlamayız o,nedir düşdük yaman tuzağa biz.
Hey fikir eder insan,bu huzur nerelerde?
İçerideki bu yangının,çaresi nerelerde?
Bizden önce insanlar anladılar bu fikir.
Vermez bize rahatlık,dediler sonun getir.
Sonra fikir etdiler onu öldürmek için.
Seçtiler yeni yollar ondan kurtulmak için.
Onu öldürmek için yüz tuttular kendine.
Çok fikir ederek cevap verdi o,bize.
Ey insanoğlu sense neden gören buradasın?
Yaşayanın yerine fikir çözüm arasın?
Sense canı taşayan canlı bedene sahip.
Aşağılayarak onu olmuşsun fikre sahip.
Şimdi söyle o,sana nasıl yardım da etsin?
Susturmusun onu sen,nasıl çözüm getirsin?
Bu yüzden daha sen,bilgi öğrenmelisin.
Karşına çıkan şeyi çözmek için bilmelisin.
Anlamasan nasıl sen olanları çözersin?
Bir çözüm bulamadıkta yalnız böyle edersin.
Elde etdik bilgiyi rahatlık gelsin diye.
Yoksa alır almaz tembellik geldi bize?
Belki sadece tembellik den bilgi topladı?
Anlamadı neden o,tembelliği yaratdı.
Tenbellik belki ele soru sormak birine?
Şu halinle dinliyorsun sadece kimise.
Diyelim o,geçdiğini sözle ötürü sene.
Sözler alırsın ondan,ulaşdınmı gerçeğe?
Belki de o,sana geçmediğin söylüyor?
O,da almış kimdense sana sözler söylüyor.
Her bir durumda da alırsın sözleri sen.
Sözlere sahip oldun söyle artıq düzü sen.
Bak bu bir icatdır,anlasan doğruyu sen.
O,zaman anlarsın neden söz öğrenirsen.
Eğer anlamasan tekrar soru sorarsın.
Sözleri toplayarak yine seçim yaparsın.
Bak bu fikrin sonu anlayanda gelir?
Yoksa anlamadan söz toplamakla gelir?
Yani onda iki yol,biri fikir,anlamak.
Anlamağın kendisi fikir nasıl kuracak?
Ne ben anlatabildim, ne de onlar anlamaya çalıştılar.
Beni anlasaydınız kafayı yerdiniz..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.