Adora Yağmur Kitapları Üzerine:
Öncelikle bu yazdığım inceleme sadece 
Acıların Hükümdarı için değil yazarın diğer kitabı olan 
Vârislerin Oyunu için de kapsayıcı bir nitelik barındıracak. Genel olarak Wisteria Serisi için konuşacağım. Spoiler kullanmadan anlatmak istediğimi tam anlamıyla yazamayacağım için spoiler bulunacak dikkatinize.
Serinin ilk kitabı olan Vârislerin Oyunu güzel bir kitaptı gerçekten. Çevreme önerebileceğim kitaplar içinde. Tabi kan, cinayet, şiddet gibi ögeler barındırdığı için yaş sınırı var. Ama genel olarak üzerine düşünülmüş, planlı bir kitap. Hiçbir şey aniden gelişmiyor yazarının da dediği gibi hepsi önceden planlanmış. İlk kitapla ilgili kurgu açısından bir sıkıntım yok ama sosyal medyada bu kadar ünlenmesi kitabın kurgusunun oturmuş olmasından mı kaynaklıyor diye bir düşünüyorum. Tabi kitaptaki karakter çeşitliliği herkese hitap etme olasılığını arttırıyor ama ben popülaritesini de biraz yazarının tanınırlığından kaynaklandığını düşünüyorum. Yine de belirtmek istiyorum okumak isteyenlere tavsiye ederim, okuması keyifli bir kitap çünkü.
Gelelim serinin ikinci kitabına yani Acıların Hükümdarı'na. Kitap henüz Wattpad platformu üzerinden yayınlanıyorken ismi bu değildi. Net olarak isminin ne olduğunu anımsamıyorum ama şu an ki isminden daha güzel olduğunu hatırlıyorum. Pek bu kelimeyi kullanmak istemesem de şu an ki ismini şahsımca biraz toxic buluyorum.
Konusuna gelecek olursam da başrolümüz Euria, birinci kitaptaki Eira karakterinin kız kardeşi. İlk sayfadan anlayacağınız üzerine ablasının intiharı üzerine krallığının tek varisi olarak babasından sonra tahta geçmesi gerekiyor. Tabi karakterimiz ablası henüz ölmemişken ablasının tahta geçeceğini bildiği için ben bu sırada ne yapsam diye düşünüyor. Tahmin edin. Ben söyleyeyim. Babası ülkenin kralı olmasına rağmen otoritelerinin bulmaya yetmediği annesinin ve küçük kız kardeşinin katilini ben kendi başıma arayıp 'intikam' almalıyım diyor. Tabi yine çoğu kitapta olduğu gibi 'güçlü kadın karakterimiz' düşmanlarından intikam almak için yaşıyor. Her neyse gündüzleri uslu bir prensesken geceleri de krallığının sokaklarında Gümüş Firari ismiyle kendi yöntemleriyle adalet dağıtıyor.
Kısa keseceğim, sırf yazar 'ben ters köşelerin yazarıyım' demek için olur olmadık yerlerde saçma sapan ihanetler yazmış sanki. Başrol erkek karakterlerinden biri olan Fenris'in ihanetini geçtim bunlar çok çabuk aşık oldular birbirlerine. Euira kendini o kadar intikamına adamıştı ki küçüklüğünden beri kendisine aşık olduğunu bildiği muhafızına arkadaşım gözüyle bakıyordu hep. Ama Fenris' le yolları kesişti, birkaç tane enemies to lovers olsun diye nefret sahnesi okuduk sonra bir bakmışız ikisi de birbirlerine aşıkmış meğer. İnanamıyorumm (!). Aşık olma kısmı çok aceleye getirilmişti. Sanki yazar ben böyle planladım o yüzden böyle oldu gibi yazmış. Tabi ki olayların hepsini yazar planlıyor zaten ama bunu biz okuyuculara yavaş yavaş geçirmesi lazım.
Bu bahsettiğim kısım yine kabul edilebilirdi ama kitabın sonunda Nathan'ın (diğer erkek başrol) bu tahmin edilemez(!) ihanetine ne demeli? Yani 528 sayfalık kitabın bir sayfasında bile bize bu ihanetle ilgili hiçbir ipucu verilmiyor, sürekli Nathan'ın Euria'ya senin için her şeyi yaparım Ay Işığı demesini okuyoruz ki yapıyor da galiba ama hiçbir şekilde ihanetle ilgili hiçbir şeyden haberimiz olmuyor. Hayır yani okuyucuyu geçtim Euria'da o kadar saf bir karakter değildi, o nasıl anlamadı adamın niyetini? Son sayfalardayız bir baktık Nathan diyor ki ben aslında seni sevmiyorum, gücün için yanındaydım. Neyse bu sinirimi bozan final hakkında daha fazla konuşmayacağım.
Son olarak da sevgili yazarımız Wisteria serisinin fantastik bir seri olduğunu söylüyor ama ilk kitapta yanlış hatırlamıyorsam fantastiğin f'sini bile okumadık sadece birinci kitabın sonunda bir kahinle ilgili bir kehanet vardı sanki. Başka? İkinci kitapta da öyle ahım şahım fantastik şeyler okumadık. Evet özel güçlere sahip kişiler var vs deniyor ama yeterince üzerinde durulmamış. İkinci kitapta Fenris ile Euria'nın karşılıklı saldırılarını ağırlıkta okuduk desem bence yanılmış olmam. Tabi bu açıdan bakmazsak kitap fena değil ama ortada fantastik bir seri iddiası varsa kitaplar da buna göre değerlendirilmeli. Dört kitaplık bir serinin iki kitabı bitti ama fantastik denecek çok da şey yok elimizde. Diğer iki kitapta buram buram fantastik ögeler olsa diyecek bir şeyim kalmaz tabi.
Kısacası özellikle final olmak üzere geliştirilebilecek yerler var ama yine de okunabilecek kitaplar. İkinci kitaba biraz antipati beslediğim için nesnel olmaktan çok öznel bir inceleme yazmış olabilirim ama nesnel olmaya çalıştım. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar dilerim ;))
·
2 artı 1'leme
·1.471 görüntüleme
Yağmur bence de sırf ters köşe olsun, bilmem ne olsun diye pat diye şeyler yazmış ne alaka hiç bilmiyorum
Tüm ters köşelere yine tamamım da Nathan ın ters köşesi çok saçmaydı ters köşe bile demeyeceğim
ne desen haklısın valla ellerine sağlık (eski adı ölümcül taht’tı sanırım)
Umarım yararlı olmuştur
4 sonraki yanıtı göster
Euria en nefret ettiğim ana karakterlerden biri olarak kalacak sanırım
5 önceki yanıtı göster
Ben de katılıyorum genel olarak antipati beslediğim bir kitap oldu maalesef
10 sonraki yanıtı göster
Ben şuan ilk kitabı (Varislerin Oyunu) okuyorum ve bu platformda da görmüş olduğum bir inceleme vardı, yazar belli bir kelime birikimi etrafında dolanmış ve hep kendini tekrar etmiş diye. Açıkçası ben buna oldukça katılıyorum. Fakat bunun yazarın ilk kitabı olmasından kaynaklandığını düşünüyorum hatta yazarın kendisi bile ilk kitabımdaki yazım dilinden ziyade ikinci kitaptaki daha güzel diyor. Acıların Hükümdarı' nın ilk 50 sayfasını okumuştum ve konusu güzel gibi gözüküyor ancak ben de sizin gibi düşünüyor ve eski adının daha iyi olduğunu belirtiyorum, naçizane fikrim (:
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.