Kitabın içerisinde kendi içinizde yaşadığınız duyguları karmaşıklıkları hayattaki belki yaşadığınız acı ama bizi var eden bizi biz yapan duyguları görüyorsunuz.
"Hep suçun büyüğünü kendine pay ederdi."
Hayat öyle bir şey ki bazen bitsin yoruldum artık dediğimiz anları bile bize hatırlatan o küçük anları bulunca kendi kendize hatırlatan o şeye bakıp dudaklarınız da belki bir tebessüm oluşuyor ve belkide o anlar artık eskisi gibi sizin canınızı yakmıyor bunu görmek ve kendinizden bir parça bulabilmek kitabı okuma ihtiyacını daha da hissettiriyor.
Ben okurken bir yandan kafamdaki o karmaşık durumları hissederken bir yandan da bunlara kendimce çözümler buldum. Kitabı okurken sevginin yüceliğini gördüm buda beni etkileyen yönlerden oldu.
Hayatta belkide bazı insanların önemsiz gördüğü şeylerin karakterimizde ona olan sevgisi onu bulma arzusu ve daha nice nice şeyler beni kitabın içine çeken noktalardı.
Son olarak ademlerin oluşu kitaba renk katıyor ve o karmaşık duygulardan arınıp sizi güldürüyor...