On yedi yaşında yaptığı bir dağ tırmanışı sırasında kar fırtınasına yalanan Herr, soğuktan donan iki bacağını kaybetti. Buna rağmen hız kesmedi.
Bir daha tırmanamayacak oluşunu kabul etmeyen Herr, bir sene sonra protez bacaklarıyla tekrar dağlardaydı. Kazadan sonra ona sunulan protezlerin ne kadar yetersiz olduğuna şaşıran Herr, protezlerini kendi yapmaya karar verdi. Bunun üzerine kendi çabalarıyla ürettiği protezlerle denemeler yaptı. Normal dağcıların ayaklarını basamayacağı kadar küçük yerlere basmasını sağlayan küçük ayaklı ve en dik buzlu alanlara bile tırmanmasını sağlayacak çivili iki adet model üretti. Bazen ulaşamayacağı noktalara yetişmek için protezinin boyunu da uzatabiliyordu. Artık kazadan önce olduğundan daha da başarılı bir dağcıya dönüşmüştü.