Ya ben kitabın kapağını kapatmışım ama nasıl elim ayağım titriyor.. yukarıdaki alıntı Sedef’in finaldeki ruh halini yansıtıyor ya peki ben kendi ruh halimi 4. Kitabın ne olacağını düşünmeden nasıl normalde sokacağım??
Off böyle bir yüzleşme, böyle bir hesaplaşma yok yani!!
Hadi başa dönelim öncelikle..2. kitabın sonunda yetimhanenin tüm yarasaları Damgacı tarafından pusuya düşürülmüş bodrum katında sırayla işkence çektirilerek ölüme yollanırken, Alaz ve diğer ajanlar onlara yetişme çabasındaydı. Alaz, elindeki telefon kamerasında Sedef’in göğsünden vurulduğu anlar beynini delip geçerken verdiği karara lanetler okuyordu. Son dakika yetişmişti ama Damgacı takıntılı olduğu ve sonradan öğrendiğimiz kadarıyla öldürdüğü eşine çok benzeyen Sedef’ide ağır yaralı şekilde oradan kaçırmıştır. Sedef, canlı canlı ameliyat masasına yattığında, Alaz’ın onun peşinden gelmeyişine o kadar içerlemişti ki tutsak olduğu anlar boyunca her yaşadığı işkencede bunun yaşamasındaki intikam ateşi ile körükleniyordu.. Haksız da sayılmazdı doğrusu!
Damgacının elinden mucize eseri kurtulması, kendine gelmesi ve aldığı darbelerle, travmaları atlatması kitap boyunca hiç de kolay olmayacaktı..
Ahh be Sedef!
‘’Daha ana rahmindeyken başlamıştı yaşam savaşım. Gözlerimi açtığımda annemin ak sütü yerine içinde zehir olan sütü içendim ben. Altı ay sonra kimsesizler yurduna bırakılan, yedi yaşında damgalanıp sokaklara düşen çocuktum ben. On dördünde hüküm yiyen, on dokuzunda kaçırılıp tesise getirilen, yirmisinde kaderine terk edilen kişiydim ben. Evet, herkes acı çekiyordu ve belki de ben yaşadıklarımı abartıyordum. Sonuçta herkesin acısı kendisine çok gelirdi. Fakat ben ateşten bir ipin üzerinde yürüyordum...’’
Bu kitabın en büyük sürprizi İshak Saygın’ın gerçek kimliği olabilir.. Ve bu arada Sedef’e bu kitapta davranışları için ne kadar hak versem de hiçbir satırda Alaz’ın verdiği kararlara da karşıda çıkamıyordum. Kendi doğruları, geçmişte yaşanılan her şeyden çıkardığı dersler ve Sedef’i ne kadar sevse de onu güçlü kılmak, eğitimlerini tamamlarken acımasız olmasının altında yatan nedenleri vardı..
İlk kez bir çift olamayan çifti bu kadar tutmuş olmamdan anlaşılacağı üzere o kadar sevmişim seriyi.. Finali için diyecek sözüm yok.. Son kitaba kadar merakta kalmaya devam.. Mutlaka okuyun bence! 
Maral Atmaca
·
217 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.