Beni kitapta en etkileyen kısım, kitabın sonsözündeki "Hayat hikayemde önemli bir şey yok, başımdan ilginç bir şey geçmedi. Ne yüksek bir mevki sahibiyim ne de sağlam bir diplomam var. Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım, başarısızlıklar her yerde buldu beni. Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş memurdum ; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı...Bırak gitsin, yaramaz! Çevrem böyle görüyordu beni, haklıydılar belki de." Bugünkü İran'ın en büyük yazarı, ölümünden birkaç yıl önce böyle demişti. '' kısmıydı, ne kadar kıymetli kişileri nasıl depresyona sürüklüyoruz böyle..ve hepimiz ne kadar kıymetliyiz!
