"Ne çok acı var" diye başlar Cahit Zarifoğlu 'Yaşamak' ismini verdiği kitabına.Sahi yaşam dediğimiz şeyin içinde ne çok acı var. İnsanın hayata gözlerini açtığında yaptığı ilk şeyin ağlamak oluşundan da bellidir zaten. Hoş geldin ey insan, çok ağlayıp az güleceğin ama yine de hep devam etsin isteyeceğin hayata hoş geldin der gibi karşılar dünya insanoğlunu.
"Dünyada âfetsiz, felaketsiz hiçbir köşe yoktur. Kurtulmaya hiçbir çare olmayan bu dünya zindanının ayakbastı parası alınmayan, hapishane dayağı atılmayan bir bucağı yoktur. Vallahi fare deliğine bile girsen, orada da bir kedi pençesiyle karşılaşırsın" diye boşuna söylememiş Mevlânâ.
Acı insanoğlunun ortak yazgısıdır. İnsan, tarihin hangi diliminde yaşadığı, dünyanın neresinde bulunduğu farketmeksizin, acı ve ıstırapla yoğrulmuş bir hayatın kucağına bırakılmıştır. Gözyaşıyla ıslanmamış bir toprak parçası yoktur yeryüzünde. Sınırlar ülkeleri birbirinden ayırmış, toplumdan topluma diller değişmiş, ırklar değişmiş, hatta dinler değişmiş ama gözyaşının rengi, ağlamanın ve inlemenin dili hiçbir zaman değişmemiştir. Hastalıklarla, ölümlerle, kayıplarla, savaşlarla dolu dünyada, ara sıra tattığı küçük mutluluklarına bile keder bulaşmış insanların hayatı, aslında hep birbirine benzer. Dışarıdan bakıldığında bazılarının ambalajı ne kadar şaşaalı, gösterişli olsa da içindeki ıstırap, hüzün, acı hiç değişmez. Çünkü zaafların, duyguların, arzuların ve korkuların ortaklığı bütün insanların kaderidir. Kader birliği keder birliğini de beraberinde getirmiş ve acı, hayatın kaçınılmaz bir gerçeği olmuştur.
Bu gerçek karşısında her insan, bir teselli, bir sığınak arar ve içindeki bu sonsuz kargaşayı teskin etmek ister. Büyük İslam alimi Yusuf Hamedani'nin "Hayat teselli olmaktır. Kişi teselli olduğu şeyle yaşar, onunla hayattadır" sözü tam da bu durumu ifade etmektedir.
İnsan insanın kurdudur diyenlere inat, insan insanın yurdu, insan insanın dostu, insan insanın tesellisi olsun diye, Doğu'da ve Batı'da yayınlanmış , çok okunanlar listelerinde hep üst sıralarda yer almış olan pek çok kıymetli eser, yaralı gönüllere merhem, derin ıstıraplara çare olacak teselli cümleleri ile doludur.
Kimi zaman sohbetleri kimi zaman yazıları süslesin , kimi zaman ağlayanları güldürsün kimi zaman da gülenleri düşündürsün diye sık sık alıntılanan en güzel kitapların bu en güzel cümleleri tek bir kitapta toplansa ne güzel olurdu diyenlerdenseniz "Dervişin Teselli Koleksiyonu" kitabı sizi bekliyor.
Çağdaş yazarlarımızdan Mecit Ömür Öztürk tarafından yazılmış olan kitap, Doğu'dan ve Batı'dan 99 teselli alt başlığıyla 'çıkmazdakilere' ithaf edilmiştir. Her bir bölüm tükettikçe tükenen insanın 'bittim' dediği noktada önüne çıkan ve aydınlığa açılan kapı gibidir.
Felsefe eğitimi almış olan yazar, birçok filozof ve sufinin güzel sözleriyle harmalamış olduğu kitabında, insana sıkıntı veren durumların ilahî bir plan çerçevesinde gerçekleşen sınamalar olduğu anafikrinden hareketle bğtün bu sıkıntıları manevî gelişimimizin esası olarak görmüştür.
Kitaptaki her bir teselli vahyin penceresinden bakış açısıyla sunulmuştur ve sadece bu dünyada değil ahirette de mutluluğu hedeflemektedir.Buna göre başımıza gelen ve bize hayatı zehir eden musibetler, zahiri açıdan kötü gibi görünse de aslında değerlendirmemiz gereken fırsatlardır.
Derviş, bütün sıkıntılarını kendini yaratana havale ederek huzuru bulmuş kimsedir. Kitaptaki 99 teselliyi heybesinde biriktirerek bu makama ulaşmıştır. Mutluluğa ulaşmak isteyenlerin yolu, mutluluğu bulmuş olanların yolundan geçmelidir.
