72. Koğuş hapishanenin en yoksul mahkumlarının kaldığı koğuştur. Bu koğuşta yaşamak gerçek bir hayat mücadelesidir. 
Orhan Kemal'in bu romanını okurken cezaevi koğuşunun beton zemini ayaklarınızı üşütür, camlardan giren soğuk yüzünüze çarpar, yokluktan ve yoksulluktan elde avuçta ne varsa satan mahkumların umutsuz yüzleri gözünüzün önüne gelir. Kaptan'ın cömertliği sayesinde aylar sonra koğuşa giren etli kuru fasulyenin kokusu burnunuza gelir, yanında ezilen soğan gözlerinizi yakar. Belki de şimdiye kadar önünüze gelen hiçbir kuru fasulye bu kadar güzel kokmamıştır. Romandaki anlatım harika bu yüzden sanki okurken her şeyi koğuştaymış gibi hisseder ve yaşarsınız.
·
643 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.