gün geçtikçe yazarın yazım tarzının ve üslubunun geliştiğini en net şekilde görüyorsunuz. özellikle seriyi art arda okuduğunuzda açıkça fark edebilirsiniz.
ikizalev'e gelirsek duygu yüklü bir kitaptı ama karakterlerinin birbiriyle artık yalansız dolansız iletişim kurduğunu okumak o kadar değerliydi ki okurken bunu hissettim.
yer yer ağladığım(özellikle kitabın baş kısımlarında), bol bol sinirlendiğim yerler oldu. akşın'ın esprilerine güldüğüm kısımlar da oldukça fazlaydı. yazar sonda öyle bir ters köşe yaptı ki bitirdiğimde hemen serinin diğer kitabını okumam gerek dedim. O NASIL SONDU ÖYLE!!!!!! DELİRDİM YA ŞAKA GİBİ bitti aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa