Elime aldığım her eserinde daha ilk sayfaya geçmeden koca bir yaşamdan neler öğreneceğim diye düşünüyorum. Alıntılarla dolu, uğraşsak bir araya getiremeyeceğimiz sarsıcı dizeler her zaman yazdıklarının içine serpilmiş oluyor. Kitapta yer alan en sevdiğim alıntı Aşık Hüseyin’den; “ hangi günü gördün akşam olmamış”. 2015-2019 yılları arasında yayınlanmış yazılarından ve şiirlerinden oluşan bu kitapta; sevmek korkusundan, kendimizden -insan olmaktan- yabancılaşmaktan, utanç yitimi ile ruhun çöktüğünden, çürümenin fotoğrafından bahsediyor. İçinde otoriteye başkaldırı da var şair arkadaşlarına özlem de.
