Dostoyevski Karamazov Kardeşlerin yayımlanmasından sonra Puşkin Konuşmasına davet edilir. Puşkin İslavcılar için koyu bir rus, batıcılar için tam bir batı yanlısıdır. Dostoyevski Puşkin’in Rusya’nın dünyaya açılan penceresi olduğunu vurgulayan öyle bir konuşma yaparki, tüm salon gözyaşlarına boğulur, ‘Sen bizim peygamberimizsin.’ diye inler. İşte bu kitap da tabiri caizse, o peygamberin ilahi kitabıdır. Dostoyevski bu eserde, Tanrı inancı, ruhun ölümsüzlüğü, erdem, şeytan, kilise, din adamı gibi konuları, önce genel olarak açıklamış felsefesini vermiş, sonra uygulamasını örneklendirmiş, en sonda gelecek nesile öğütlerle kapatmıştır. Bu bir ilahi kitap değil de nedir?