İzah ettiğimiz kurumsal dinamikler nihai olarak hangi ülkelerin 18. yüzyılın sunduğu önemli fırsatlardan yararlandığını ve hangilerinin bunu başaramadığını belirledi. Bugün gözlemlediğimiz dünya eşitsizliğinin kaynağı bu ayrışmada bulunabilir. Birkaç istisna dışında günümüzün zengin ülkeleri 19. yüzyılda başlayan sanayileşme sürecini ve teknolojik değişimi benimseyenlerdir; fakir olanlarda benimsemeyenler.
··
1.688 görüntüleme
Benimsemeyenlerden ziyade benimseyemeyenler deseydi daha doğru olurdu. Bizim sanayiyi ileri taşımak için yapmak istediğimiz Devrim Arabalarını engelleyenler aslında bir tek bizim önümüzü kapatanlar değiller. Bunlar tekellesmek isteyen kapital kenelerdir. Ortadoğu, Afrika, Güney Amerika'nin bir kısmı da buna dahildir.
Sömürülürek günü kurtarılmaya muhtac edilmiş vasıfsız güçsüz devletlere dönüştürüldüler. Ve kendileri, o güçsüzler çırpınırken zenginliğine zenginliği kattılar. Ne mi oldu? Fakir daha fakir, zengin daha zengin oldu. Bu zenginleşme ve fakirlesme doyma noktasına dünyadaki tüm maden ve ham maddeler bittiğinde ulaşacaktır.
Çok güzel bir kitap, keşke herkes okusa.
Tebrik ederim güzel bir yorum yazmışsın sizler gibi farkındalık seviyesi yüksek gençler yetiştirip geçmişin makus talihlerini yüz yıl önce savaşla kırdığımız gibi bu yüzyılda da bilimle teknikle kırmak temel hedefimiz olmalı…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.