Bu alıntıya kalbimi bıraktım, siz de bırakın
"Kimsin sen?" Bu soruyu yanıtlamaya çalışmış mıydım hiç? Kendi kendime kim olduğumu itiraf etmek hiç aklıma gelmiş miydi? Adımı, yaşımı, yurdumu, boyumu posumu biliyordum, ruhumu ise çok daha az...
Sayfa 68 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ruhunun ne olduğunu kimse tam anlamıyla bilemez. Bilmek de istemez...
Harbi kimsin sen? Prensiplerinden bahset bana, keskin çizgilerinden. Hassasiyetlerini de dinlemek istiyorum. Anlat kendini bana. Zamanın içinde kaybolduğun ve aldığın zevkten zamanı unuttuğun anları da merak ediyorum. Uzuunca süregelen bir betimleme sanatının içine hapseder misin beni? Bir süre beni rehin almanı istiyorum, orada vakit geçirmek farklı bir deneyim olacak.
İnsan ilk başta kendine sorması gereken soruyu herkese sorduktan sonra sorar: "Nasılsın?"
Öğretmenimiz bir ara kendinizi üçüncü ağızdan yazın demişti ve şuan o yazıyi okuduğum zaman çok farklı hissediyorum ve yazarken kendimin daha da farkına vardım
Sahi kimsin sen ? Nesin aslinda ne istiyorsun ? Aynaya baktığında gorunenin ötesinde bir sen daha var bunu biliyorsun . Ama gormeye çabaladın mi hiç onu ?
Bu yorum görüntülenemiyor
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
Yaşamda yerleri değişir her an.
Burda da var olur zaman ve mekan.
Cisim şekilleriyle farklı görüner.
Değişer renkleri,ölçü,çekiye geler.
Matrial çohluğu katar ezemet.
Şekil değiştirmesi ölümdür elbet.
Ölüme denir ruhun çıkması.
Bedeni terk edip özgür olması.
Vücudsa şeklin değişir öyle.
Yaşamda sonsuzdur,ebedi yine.
Maddi,yaşamda yok olmur baksan.
Olmayan,bir şeyse var olmur bir an.
Var olan şeylerden yaranmış olan.
Var olan şeylere dönür var olan.
Vücudun zamanın arıyor insan.
Söyledi vücudlar yoktan yaranan.
Sonra söyledi kilden yoğrulan,
Vücuda hareket verdi yaratan.
Cisimler yaşarak yaşamda kalır.
Yaşamda onları hiss anlatır.
Yaşamak kelimesi hissetmek demek.
Hiss etmemek bu var mı,söyle öğrenek.
Yaşamda cisime hiss geldiği an.
Etrafta olanı denemez bir an.
Susuzluk geldiyse,yemek aramaz.
Koruma geldiyse serbest dolaşmaz.
Deneyip her şeyin kıymetin bilse.
Zamanı çatmaz ki,her şeyi geçse.
Geçerek her şeyi beyine yazsa.
Beyinde yer kalmaz her şeye baksa.
Etrafta olanlar sayısız,sonsuz.
Doğulan anında elbette suçsuz.
Bu yeni alanda yeni forumda.
Nasıl cevap görüp yaşayır burda?
Zamanla öğrense yaşam bilgisin.
Bilgisiz nasıl o,yaşıyor deyin?
Gidecek yeri seçse eğer o.
Bilgisiz nasıl da yollar seçer o?
Bedenden bilgiler gider kafaya.
Ağızdan,gözlerden,kulaklardan,başa.
Burundan,deriden,nefesten,başa.
Bunlarla ayırır doğru,yanlışa.
Öyle düşünür ki,vücud biliği.
Yaşamda ayırır kötü,iyiyi.
Bu görüşe göre zaman harcıyor.
Bilgiler artırıp anladım diyor.
Anlamak söyler ki, zamanla gelir.
Anlamak kendisi der ki,bilgidir.
Yaşamak için acele eder.
Söyler ki,bilgiler öğrensem yeter.
Bilgiler topluyor beyine her an.
Vücudla dolaşıp zaman ve mekan.
Doğduğu zamanda bilgisiz olan.
Kıymeti verirdi dakik her zaman.
Vücuda dakiklik veren o,güçe.
Gereksiz bakarak koydu köşeye.
Beyne giderek ayrıldı ondan.
Beyinde bilgi yok başladı burdan.
Şimdi bir ben olub kendin görmeli.
Etrafında olan çok hepsin bilmeli.
Beyinde bir şey yok bilgisiz biri.
Bu halde gördü ki,değersiz biri.
Herkesin bilgisi var bu dünyada.
Bir onun bilgisi yokdur kafada.
Beyini doldurub kıymet vermeli.
Her şeyin açmasın kesin bilmeli.
Beyinden başladı haraket şimdi.
Beyinde geçmiş yok,var yalnız şimdi.
Şimdini yaşayıb vücud hiss edir.
Bununla yetinmez fikirler edir.
Vücuda hüküm edir artık beyinden.
Tahtını kurarak fikirler eden.
Artık hünkarlık edir düşünen.
Düşünce yücedir söyler düşünen.
Düşünür her şeyi geçip yaşasam.
Görür ki,dünyada ben yok olacam.
O zaman diyor ki,doğruya çatsam.
Düzelir her işim kendimi bulursam.
Doğulan anında bir olan bu şey.
Düşünüb bölerek yarattı çok şey.
Düşünmek arıyor her zaman bir şey.
Dura da bilmez ki,olmasa bir şey.
Birliği yaratır yalnız anlamak.
Anlak bu ise bilgisiz bakmak.
Bilgisiz,hiç kimsiz cevabı bilmek.
Buna deniyor hiss ile görmek.
Hiss ile bakarak hayatı sezmek.
Cismin hareket yerini görmek.
Bakarak birine cevabı bulmak.
Vücuda değil de içine bakmak.
Diyelim bakıyom öyle kediye.
Soğuktan bükülmüş,girmiş köşeye.
Onun yaşadığın yaşadım ben de.
Anladım niye o,yapıyor böyle.
Bakıyorum birine çalışır öyle.
Yukarıdan bir eşya düşür eline.
O anda yaşadım bu şeyi ben de.
Peki bana ne olmuş yapırım böyle?
Ama o düşmemiş benim elime.
Yaşadım acıyı onunla birge.
O anda anladım vücud ayrıdır.
Bu ise yaşanan şeyi anlatır.
Her şey bu dünyada vardı ezelden.
Beden,hiss,duygular,düşünce ve ben.
Fikir,arzu,seçim,arayış,bilik.
Hepsi olsa da bunu görmedik.
Bu farklı yaşamdır anlayan çözer.
Yaşamın cevabın tam dakik görer.
O zaman anlar ki,sevgi nedir.
Anlamak sevgiyi yaratır biler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.