" Çocukluktan beri iki arkadaş olan, Sicilya Kralı Leontes ile Bohemya Kralı Poliksenes'i kıskanması sonucu gelişen olayları anlatmaktadır eser. Poliksines Sicilya Krallığını ziyaret etmekte ve eski arkadaşıyla tekrar buluşmanın zevkini çıkarmaktadır fakat orada 9 ay kaldıktan sonra, Poliksenes kendi krallığını çok özlemiştir ve ülkesini ve geride bıraktığı oğlunu görmek için Sicilya'dan ayrılmak istemektedir. Leontes arkadaşının biraz daha fazla kalması için çok ısrar etmiştir; ama arkadaşını kararından vazgeçirememiştir. Leontes o zaman karısı olan, Kraliçe Hermione'yi, arkadaşını ikna etmeye yollar. Hermione üç kısa konuşma yaparak bu görevde başarı kazanır. Leontes nasıl olup da Hermione'nin Poliksenes'i öyle çok çabuk kararından değiştirmeyi başardığını pek anlayamaz, ama birdenbire kıskançlık damarı tutar ve paranoik bir cinnete kapılarak gebe olan karısı Hermione'nin Poliksenes'le bir gizli cinsel ilişki kurduğunu ve gebe olduğu çocuğun da bu ilişkiden olan gayrimeşru bir bebek olduğunu düşünmeye başlar. Leontes Sicilyalı bir lord olan Camillo'ya Poliksenes'i zehirleyip öldürmesi için emir verir fakat Camillo Poliksenes'i öldürecegine ona kendine verilen emri ifşa eder ve ikisi birlikte Bohemya'ya kaçarlar. Leontes karısı Hermione'yi zina ve kendi hayatına karşı bir komplo hazırlama suçları ithamıyla tutuklattırır. Zindanda iken Hermione'nin bir kız çocuğu olur. Leontes Sicilyalı bir saray mensubu olan Antigonus'a bu bebeği annesinden alıp öldürmesini emreder. Hermione'nin yargılanması sırasında Delfi'de bulunan tanrıların kehanetini açıklayan kahin rahibe Herminone'nin suçsuz olduğunu bildirir fakat Leontes bir ilahî kehaneti hiç dinlemez. Tam o sırada Leontes'in genç oğlu Mamillius'un, annesinin akıbetinden çok üzülüp olduğu haberi mahkemeye gelir. Hermione bu haberi duyunca bayılıp yere yığılır ve ölmüş olduğu bildirilir. Leontes'in aklı başına gelmiş; verdiği kararın yalan yanlış olduğunu anlamıştır. Ölmüş olan oğlu ve karısının her gün anıp büyük bir acı ile yas çekeceğine ant içer.( İlk 3 perde)" Eser buraya kadar dram, bundan sonrası komedi olarak devam eder. " Oyun ilk sahnelendiğinde komedi olarak tanımlanmakla beraber, bazı modern eleştirmenler eseri "romans" türüne dahil etmektedir. Birtakım eleştirmenler ve araştırmacılar da eseri bir "problem oyun" olarak görmektedirler; çünkü oyunun başındaki üç perde çok güçlü psikolojik dram türünde fakat son iki perde de komedi unsuru ağırlık kazanmakta ve oyun nihâyetine mutlu sonla sona ermektedir." Mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Ben çok beğenerek okudum. Lütfen tiyatro eserleridir demeyin, buda nasıl okunur, okunur mu demeyin okuyun. Tanışmayanlar biran önce William Shakespeare ile tanışın... Ankara Ekim