Tüm bu aptallıklar, hissedilen uçarı hisler, kalbini yerinden çıkaracak güçteki mutsuzluklar, görülen ama görmezden gelinen onca şey, her defasında vazgeçmeye çalışıp, her defasında aynı duyguya yenik düşüş ve daha onlarcası. Vladimir Petroviç’in her düşüncesini ve duygusunu o kadar iyi tanıyorum ki, bir otobiyografi okur gibi okudum tüm kitabı. “ O gece yatağa girmeden önce nedense tek ayağım üzerinde üç-dört defa döndüm.” İşte bu aşk’ın tanımı olsa gerek.
