Kelimeler ruhu incitebiliyormuş. Kitabı okurken durmadan bu kelime aklınıza gelecek. Olmayan insanlara üzülmek ayrı bir yıpratıyor beni. Kime, neye üzüleceğimi şaşırdım. İs'e mi üzülsem, Arjen'e mi, İs'in annesine mi, Behr 'e mi? Kitabı okuduğum her an hüzün de benimle birlikteydi. Okudum ve yandım. Kitabın sonunda okuyan yanlarım diye bir söz vardı ya o benim içindi sanki... Bütün üzüntüme rağmen iyiki okudum. Kitaplarla kalın
