Ne var ki şiirle teselli oluyor, birçok şiir okuyor ve en çok daha anlaşılır bulduğu, basit şairlerden keyif alıyordu. Güzelliğe aşıktı ve o satırlarda güzelliği buluyordu.
Kendini hayatında ilk defa gerçekten görmüştü. Gözleri görmek için yaratılmıştı fakat o ana kadar dünyanın sürekli değişen manzaralarına bakmakla o kadar meşgul olmuştu ki kendisine bakmaya fırsat bulamamıştı.
Bütün gün boyunca gerçek kişiliğini gizleyip dikkat çekmemeye çalışıyor, kendi olma ayrıcalığına akşamları ailesi ile birlikte geçirdiği vakitler için saklıyordu.