Fatma Erdoğan

"..Ölümlülere yardım etmenin Zeus'u neden bu kadar kızdırdığını hiç anlayamadım." "Söylesene," dedi, "sence sefil haldeki biri mi, yoksa mutlu biri mi daha iyi adaklar adar?" "Mutlu biri elbette." "Yanlış," dedi. "Mutlu biri kendi hayatıyla meşguldür. Kimseye minnet borcu olmadığını düşünür. Ama onu soğuktan titret, karısını öldür, çocuğunu sakat bırak, o zaman dualarını duyarsın. Sana kar beyazı bir süt danası alabilmek için ailesini bir ay aç bırakır. Parası yeterse yüz tane alır." "İyi ama," dedim, "eninde sonunda onu ödüllendirmen gerekmez mi? Yoksa adak sunmayı bırakır." "Ah, ne kadar uzun süre devam edeceğini bilsen şaşırırsın. Ama evet, sonunda en iyisi ona bir şey vermektir. O zaman yeniden mutlu olur. Sen de baştan başlayabilirsin."

Sayfa 100 - İthaki Yayınları

Fatma Erdoğan

..cevap aramak, başkalarını zayıf yönlerinden sıkıştırmak doğasında vardı. Ona ne kadar tutkun olduğumu anlamak istemişti. Ama benim içimde sevda kalmamıştı. Gündüzleri onu hayal ederek yatmıyor, geceleri ismini yastığıma söylemiyordum. Hermes kocam değildi, hatta arkadaşım bile sayılmazdı. Zehirli bir yılandı o, ben de bir başka yılandım ve bu koşullar altında keyfimize bakıyorduk.

Sayfa 99 - İthaki Yayınları

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Fatma Erdoğan

Hayatım çamurdan ve derinlikten oluşuyordu ama ben o karanlık suların bir parçası değildim. O suların içindeki bir varlıktım.

Sayfa 28 - İthaki Yayınları

Fatma Erdoğan

"Ölümlüler neye benziyor söyler misin bana?" Bir çocuğun sorusuydu bu ama Prometheus ciddi ciddi başını salladı. "Bunun tek bir cevabı yok. Her biri farklı. Paylaştıkları tek şey ölüm. Bu sözcüğü biliyor musun?" "Biliyorum," dedim. "Ama anlayamıyorum." "Hiçbir tanrı anlayamaz. Bedenleri parçalanıp toprağa karışır. Ruhları soğuk dumana dönüşür ve yeraltı dünyasına uçar. Orada hiçbir şey yemez, hiçbir şey içmez, hiçbir sıcaklık hissetmezler. Uzandıkları her şey ellerinden kaçar." Cildimde bir ürperti dolaştı. "Nasıl katlanıyorlar buna?" "Ellerinden geldiğince."

Sayfa 26 - İthaki Yayınları