beria
@evecenn
Bibliobibuli
Homo Academicus
732 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsanın kendisi olmasına izin ve imkân barındırmayan aidiyetler gerçek aidiyetler değildir, sömürüdür.
Sayfa 124
Hem erkek hem de dişi güvercinler yavrularını beslemek için “süt” salgılar. Neden insanlarda sadece kadınlar bunu yapar? Denizatlarında dişiler değil erkekler hamile kalır. Neden insanlarda bu geçerli değil?
Sayfa 60
Okur Takip Önerileri
fersiz kuşlar saati
mavi uzak kürek belleği kazır
zifiri sesler bulaşmış tene
bomboş gecenin cepleri
fersiz kuşlar kör çocuklar saatindeyim
Sayfa 105
An Sızın
yaraları sarmak zor hele bellek kanıyorsa
yorgun bir sabah demiyim ben
imkansız an dır
Hem uzak hem yakın hem karmaşık
an hüzün an cesaret an sessizlik
Sayfa 98
oysa yanık tende
garip bir izdir sesin
özledim
özlem ki
unutmaktır adını
Sayfa 97
Demokrasi karanlıkta ölür; ancak modern yapay zekanın ışığında da can çekişir.
Bedenimizi ruha çevirmek için güreşmeğe geldiğimiz bir er meydanıdır dünya.
Sayfa 161
Ne anlamıştım, ne de anlıyacaktım. İnsan tabiatının sınırları yok muydu, bu sınırları Tanrının kendi çizmemiş miydi?
Niçin Cenabı Hak onları aşmamızı istiyordu? Bize kanat takmamış olduğuna göre, niye uçmamız için dürtüklüyordu? Kanatlandıraydı ya!
Sayfa 154
Yazık! Tanrı beni ne kahraman, ne korkak yapmış; ruhum hep iki şey arasında gidip geliyordu.
Sayfa 77
İnsan ruhu bir ‘Ah!’ idi; göklere ağan bir inilti.
Sayfa 70
İstememek istenmemek gibi değilmiş, isteyip her zamanki gibi isteğini gizleyip, her zamanki gibi isteğini elde edememek gibi hiç değilmiş. Güzelmiş, güzel. İstemem, vallahi istemem, billahi istemem, tallahi istemem. Hiçbir şeyinizi istemem.
Geçmişimin benden adeta kaçarak uzaklaşması. Tuhaf ama mecbur kaldım, memnun değildim asla, ama sanki büsbütün yersiz yurtsuz ve meyus kaldım.