Sabitlenmiş gönderi
Tutunamayan
Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
RÜZGÂR GÜLÜ
önümden çekilirsen istanbul görünecek
nerede olduğumu bileceğim
sisler utanacak eğilecek
ağzının ucundan öpeceğim
saçına kalbimi takacağım
avcunda bir şiir büyüyecek
nerede olduğumu bileceğim
Attila İlhan
Çocukluk
İnsanın çocukluğu, derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter.
Okur Takip Önerileri
İlimlerimiz ve sanatlarımız tekâmüle doğru gittikçe ruhlarımız bozulmuştur. Bu yalnız bizim devrimize ait bir felaket midir, diyeceksiniz. Hayır efendiler, insandaki boş tecessüsün doğurduğu fenalıklar, yeryüzü kadar eskidir.
Sayfa 18Kitabı okudu
Bir bilge (montaigne) der ki : "Ben talebemin, vaktini top oynamakla geçirmesine razıyım; hiç olmazsa vücudu gürbüzleşir. Biliyorum, çocuğu bir şeyle uğraştırmak lazımdır ve boş oturmak çocuklar için en büyük tehlikedir. Öyleyse ne öğrensinler, diyeceksiniz; bu da sorulur mu? Adam olunca ne yapacaklarsa onu öğrensinler; unutacakları şeyi değil."
Sayfa 38Kitabı okudu
Halbuki, edebiyatta ileri gidemeyecek olanların daha başlangıçta geri dönmeleri ve cemiyete faydası olacak işlere atılmaları gerekirdi.
Sayfa 44Kitabı okudu
...insanlar muayyen vaziyetler altında hep aynı şeyleri yapacaklardır; başka türlü hareket edebilmeleri için çok mühim sebepler olması lazım. Bu yüzden karşımızdakinin nasıl bir adam olduğunu hiç bilemeyeceğiz, bu yüzden dostumuzu tanıyabilmek için büyük hadiseleri bekleyeceğiz; o zaman da iş işten geçmiş olacak; çünkü onu tanımak zaten bu hadiseler için lazımdı
Sayfa 16Kitabı okudu
Şehri Unutan Adam
Sevdiğimin parmağını öptüğün zamanki bulanık bir haleti ruhiye içinde sigaramı emiyor, yeniden kendimi on sekiz yaşıma dönmüş sanıyordum. Kırılan neşemin son vidası, bir hayat hızile yerine yerleşmişti. Mesuttum. İnsanları sevmek, şehrin yanan elektriklerine karışmış sarı altın kuşlar avlamak, birine merhaba demek, öbürünün tüylü ensesini avuçlamak, biraz ileridekinin güzel parmaklarını avuçlarına almak..
Sayfa 56 - Varlık
Herkesler geçti, siz geçmediniz. Yüzünüzü göremedim. Bayramım, çocukluk bayramım salıncaksız geçmiş gibi gözüme yaş doldu.
Sayfa 1 - İş BankasıKitabı okudu
Asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
İbrahim
gönlümü put sanıp kıran kim
Asaf Halet