Emine ÇALIŞKAN
@e_clskn
Bu metin İngilizce dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
instgram.com/_e.clsknnŞanlıurfa
1 Nisan
1678 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
JULIET: Acıması yok mudur, bulutlar üzerinde oturup kederimin dibini görenin?
Bir bakışın önemini denk gelemeyenler iyi bilir.
Baban tarafından görülmediysen yaşamının devamında o bakışı aramaya devam edersin. Ufak bir çağrışım o derinden yaranı hatırlatır. Bir anda küçücük bir çocuğa dönüşüverirsin.
Evet, babalar derin bir yaradır...
Evet, zor da olsa iyileşir.☀️
Okur Takip Önerileri
Annem, ah annem, ne çok çıkıyorsun karşıma böyle? Beni bir annenin kızını sevmesi gerektiği gibi sevseydin nasıl olurdu acaba yaşamım?
Sayfa 173 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Sevgili ebeveynler !
Sevmekten vazgeçme onu. O hep senin kıymetlin olsun, çünkü bir çocuk kıymetli büyütülmediyse büyüdüğümde de değer vermiyor kendine.
Sayfa 259 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Sevgili ebeveynler !
Çok sev çocuğunu, öyle çok sev ve öyle sonsuz sun ki sevgini sevilmek için taviz vermek zorunda kalmasın kişiliğinden.
Sayfa 259 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
"İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı, onu bağırmaya zorlayan acıdan çok daha ağırdır."
Füruğ Ferruhzad
Sayfa 238 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Verilenle idare et fazlasını bekleme. Buydu işte bana biçilen rol, anne babasının ilgisini bile şartlı alabilmiş her çocuk gibi yalnız iyi bir kız olursam sevilebilirim, sadece anne babamın istediği gibi davranırsam onaylanırım inanışını o kadar kanıksamışım ki fazlasını talep etmek demek elindekinden de olmak demekti benim için..
Sayfa 193 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Yaşanması gerekirken yaşanmayan her şeyi çiğnenmeden yutulmuş bir armut gibi takılır insanın boğazına. Hani bazen bir ağırlık çöker boğazınıza, söylemek istediklerinizi söyleyemez, konuşmanız gereken yerde susarsınız ya, işte ben boğazda hissedilen o ağırlığın altında ezildim hayatım boyunca.
Sayfa 174 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Annem, ah annem, ne çok çıkıyorsun karşıma böyle? Beni bir annenin kızını sevmesi gerektiği gibi sevseydin nasıl olurdu acaba yaşamım? Sık sık sorgularım bunu. Ben annesine annelik eden küçük kız çocuklarından biriydim. Annem çok yoğun, yok yorgun, çok sinirliydi. Hayat bana çocuk bedenimde yetişkin olma sorumluluğu verdi, belki bu sebeple içten içe hiç büyümek istemedim, belki bu sebeple bir tarafım hep çocuk kaldı...
Sayfa 173 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
İnsan ne kadar ahmak değil mi? Her şeyi kendi elimizde zannediyor ve kader önündeki aciz olduğumuzu unutuyoruz...
Sayfa 40 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
Eğme kirpiklerini yüreğim üşüyor.
Sayfa 108 - Öteki YayıneviKitabı okuyor
Sevgisiz mevsimsiz bir donuk zaman içinde Aldığım tek soluk yaşdığım an oldun
Seninle anlam buldu nesneleri dünyamın..
Sayfa 103 - Öteki YayıneviKitabı okuyor
Adınla yer değiştiriyor içimdeki keder
Daha bir seviyorum yaşadığım günü.
Sayfa 103 - Öteki YayıneviKitabı okuyor