Can göl
@cangol
“Gerçek hayat katlanamayacağım kadar zorlaştığında kitaplara sığınırım" -NEIL GAIMAN
Üniversite
İstanbul
18 kütüphaneci puanı
555 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Ama önce dünyaya vampir olarak gideceksin ,
Kabrinden bir hışımla çakacak cesedin;
Bir hayalet gibi musallat olacaksın yuvana,
Kanını emeceksin kendi ırkından her kim varsa;
Kızından, bacından, karından oracıkta
Yaşam suyunu çekip alacaksın gecenin yarısında;
Lakin kül rengi cesedini beslemek için
Mecbur kaldığın ziyaretten nefret edeceksin;
Sayfa 25
“Yorgun musun?” Bana sorulacak en yerinde soruydu. Evet, diye bağıran bir stadyum dolusu ses duydum içimde. Çok yorgundum. Herkesten çok. Yorgunluğum Tanrı kadardı.
Sayfa 367
Okur Takip Önerileri
Çok sarhoş olsam Kayra’nın yanına gitmeyeceğimden emindim. Çünkü o içimdeki şeytanları uyandırıyordu. Beni, mutsuzluğa ve acıya mahkum eden şeytanları…
Sayfa 356
Yaşayarak intihar etmeyi seçenlere yardım edilemez
Sayfa 154
İnsandan ve bütün canlılardan iğreniyorum. Kendimdense nefret etmekten yoruldum ve bu konuda hiçbir şey hissetmiyorum.
Sayfa 146
Dürüst olalım… dinler ve tanrılar! Hepsi ben ölünceye kadar.
Sayfa 104
O zamanlar hala bir umudum vardı. Bedeli karşılığında mutlu olabilecegimi düşünüyordum. Ancak büyüdüm artık. Dünyayı versem Tanrı’ya,, damlasını vermez bana mutluluğun. İsmim Kayra. Kader demek. Tanrının ya da mutlak bir enerjinin hayatları programlaması demek. Ne büyük bir güç!
Sayfa 100
Bizi büyürken kimse mutsuz etmemişti ama yine de herkesten nefret ediyorduk. Nefsi müdafaa değildi yaptıklarımız, düşüncelerimiz. Başımızı büyük belalara sokmadığımız zamanlarda kimse ölümümüzü arzulamamıştı. Hayatımızdaki tek nefsi müdafaa intihardı. Bedenimize ve hayatımıza saldıran aklımızdaki düşünceleri yok etmekti. Hayatımızı bizim dışımızda kimse mahvetmemişti. Ve biz intikamın peşindeydik. Beynimizi öldürmenin peşinde.
Sayfa 81
Ben Kayra,yaşayan en karmaşık ruhum. Ülkemin ulusal marşındaki dediği gibi “Hangi bilim, hangi güç beni çözecekmiş,şaşarım!…” ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan.
Sayfa 65
Hiçbir yere ait olmayanları iyi tanırım. Her yere aitmiş gibi davranırlar.
Sayfa 51
“Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekalılar gibi.”
Sayfa 40
Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim.
Sayfa 31