Büşra Kul
@busrakul4
Okuyarak yaşıyorum.
Atatürk Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Erzurum
6 okur puanı
Mayıs 2024 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Düşünün. Çünkü henüz yasaklanmadı.
Hayat, başkalarının hatalarını yüklenemeyecek kadar kısaydı. Herkes kendi hayatını yaşıyor ve bu hayatı yaşamanın bedelini ödüyordu. Acı olansa, insanın çoğu zaman tek bir hata için çok fazla bedel ödemek zorunda kalmasıydı. Aslına bakılırsa, insan tek bir hata için sürekli bedel ödeyip duruyordu.
Sayfa 215Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Pervane misali yanmış ama küle dönmemiş; ateş küle döndüremediğini sertleştirir.
Sayfa 206Kitabı okudu
Ölçülü olmak felaket bir şeydir. 'Yeteri kadar' sade bir öğünse, 'doyasıya' bir ziyafet sofrasıdır.
Sayfa 205Kitabı okudu
Öyle günahlar vardı ki hatırası işlemesinden daha çekiciydi; öyle zaferler vardı ki arzuları değil de kibri besleyip doyurur, duyulara verebileceği keyif ve tatmin duygusundan çok daha fazlasını zihne verirdi.
Sayfa 186Kitabı okudu
Günah insanın yüzüne vurur; gizlenemez. Hani insanların gizli kapaklı kötülüklerinden, günahlarından bahsedilir ya, öyle bir şey yok. İnsan kötülük ettiğinde ağız kıvrımlarından, düşük göz kapaklarından, hatta ellerinin duruşundan bile ele verir kendini.
Sayfa 172Kitabı okudu
Eylem ve deneyden koparılmış zihinsel akıl yürütmelerin ne denli kısır olduğunun bilincindeydi.
Sayfa 153Kitabı okudu
Ancak kendi yaşamımızın seyircisi haline gelirsek yaşamın derdinden, kederinden kurtulabiliriz.
Sayfa 128Kitabı okudu
Geçmişin tüm cazibesi geçmişte kalmış olmasıdır.
Sayfa 119Kitabı okudu
İnsanın kendini suçlamasının keyif veren bir yanı vardır. Kendi kendimizi suçladığımız zaman başka birinin bizi suçlamaya hakkı kalmadığını düşünürüz. İnsanın ruhunu suçluluk duygusundan arındıran şey itiraf etme eyleminin kendisidir.
Sayfa 112Kitabı okudu
Tüm çabaların konusu her durumda bireydir; bireyin ihtiyaçları tamamen karşılansa bile, birey yine çıkagelir. Toplumun anlaşılmazlığı bireyin anlaşılmazlığıdır. Toplum bir okyanus değildir; bireyler okyanustur.
Sayfa 77Kitabı okudu
İnsanlar birbirlerini anlamıyor. Bakış açıları tamamen yanlış olduğundan, eşsiz dostluklar kurdukları fikrine kapılıyor, bunun ömür boyu farkına varamayıp, karşılarındaki öldüğünde arkalarından ağlayarak dua etmiyorlar mı?
Sayfa 73Kitabı okudu
Adalet ömrün kumpası derler
Öyleyse kanla boyanmış savaş alanında
Suikastçının kılıcı ucunda
Adaletin nesi vardır?
Sayfa 80Kitabı okudu
Anadolu
Beşikler vermişim Nuh’a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana’n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?
Utanırım,
Utanırım fıkaralıktan,
İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adelet diye bir şey yoktur.
Sayfa 49Kitabı okudu
