Buğrahan Akca
@bugrahanakca
Acı ve üzüntü,
vicdan ve derin bir yürek için
her zaman zorunludur.
idu tıp 5/6
İzmir
112 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir gün gelir,
Açmaz dediğin çiçekler açar.
Gitmez dediğin dertler gider.
Bitmez dediğin zaman geçer.
Hayat öyle bir sır ki;
Önce şükür,
Sonra sabır,
Sonra da inanmak gerek.
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Birşey var, adını koyamadığım.
Kırılmaktan öte, parçalanmak gibi.
Toplamaya çalıştıkça dağılıyor...
Dağılıyorum.
Birşey var, halledemiyorum.
Turgut Uyar
Okur Takip Önerileri
Mapushane İçinde Üç Ağaç İncir
Akşam olur mapushane kilitlenir
Kimi kağıt oynar, kimi bitlenir
Kiminin temyizden evrakı gelir
Düştüm bir ormana yol belli değil
Yatarım yatarım gün belli değil.
Mapushane içinde üç ağaç incir
Kolumda kelepçe boynumda zincir
Zincir sallandıkça her yanım sancır
Düştüm bir ormana yol belli değil
Yatarım yatarım gün belli değil.
Yaşar Kemal
Yağmur Kaçağı
Elimden tut yoksa düşeceğim
yoksa bir bir yıldızlar düşecek
eğer şairsem beni tanırsan
yağmurdan korktuğumu bilirsen
gözlerim aklına gelirse
elimden tut yoksa düşeceğim
yağmur beni götürecek yoksa beni
geceleri bir çarpıntı duyarsan
telaş telaş yağmurdan kaçıyorum
sarayburnu'ndan geçiyorum
akşamsa eylülse ıslanmışsam
beni görsen belki anlayamazsın
içlenir gizli gizli ağlarsın
eğer ben yalnızsam yanılmışsam
elimden tut yoksa düşeceğim
yağmur beni götürecek yoksa beni
Attila İlhan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ümit Yaşar Oğuzcan
BEN DEĞİLDİM
Bir akşamüstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya...
O geçen ben değildim.
Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.
Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya...
Bunu bilen ben değildim.
Bir kitap okuyordun dalgın...
İçinde insanlar seviyor ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın...
O ölen ben değildim...
Özdemir Asaf
Üstü Kalsın
Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.
Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.
Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir...
Üstü kalsın...
(09.01.1990)
Sabah
Serin rüzgârlara pencereni aç!
Karşında fecirle değişen ağaç,
Bak, seyret ağaran rengini ufkun
Mahmur gözlerinde süzülsün uykun.
Bırak saçlarınla oynasın rüzgâr.
Gümüş çıplaklığı bir başka bahar
Olan vücudunu ondan gizleme.
Ne varsa hepsini boyun, saç, meme,
Esirden dudaklar okşasın sevsin
Mademki geceden daha güzelsin!
Ahmet Hamdi Tanpınar
Fotoğraf
Dört kişi parkta çektirmişiz,
Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi...
Anlaşılan sonbahar
Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
Yapraksız arkamızdaki ağaçlar...
Babası daha ölmemiş Oktay'ın,
Ben bıyıksızım,
Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış.
Ama ben hiç böyle mahzun olmadım;
Ölümü hatırlatan ne var bu resimde?
Oysa hayattayız hepimiz.
Melih Cevdet Anday
"Şikâyet etmeden acı çekmek, bu hayatta öğrenmemiz gereken tek derstir."
Vincent Van Gogh
VOLGA KIYISINDA BURLAKLAR
İlya Repin, 1873, Rus Devlet Müzesi
Rusya'da köylüler ve işçiler ağır çalışma koşulları, yoksulluk ve zorluklarla baş etmek zorundaydı. Repin, bu zorlu yaşamı ve işçilerin dayanışmasını resmetmek istedi. "Volga Kıyısında Burlaklar," bu zorlu koşulların dramatik bir tasviri olarak görülebilir. Nehir kenarında ağır yükleri çeken işçiler, yorgun ve zorlanmış bir şekilde betimlenir. Ancak tablo aynı zamanda işçilerin bir arada çalışma ve dayanışma içinde olduklarını da vurgular. İşçilerin yüz ifadeleri, umut ve umutsuzluk arasında gidip gelir. Bu eser, Repin'in dönemindeki toplumsal sorunları ve insanların ruhsal deneyimlerini etkili bir şekilde ifade etmesiyle bilinir.
"Volga Kıyısında Burlaklar," sadece bir sanat eseri olmanın ötesine geçer; aynı zamanda Rus toplumunun zorlu yaşam koşullarını, işçilerin dayanışmasını ve insanın içsel gücünü anlamamıza yardımcı olan derin bir tarihsel ve kültürel belge olarak da önem taşır.
Seni saklayacağım
Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
ekmek
Dilimin ucunda bir eski arkadaş adı
Unutulmuş şekilleri taşıyan bulutlar
Bir gökyüzü genişliğiyle ruhuma dolar
Otların üstüne sırt üstü yatmanın tadı
Avucumda sıcaklığını duyduğum ekmek
Üstümde hatırası kadar güzel sonbahar
O bembeyaz , o tertemiz bulutlara dalar
Düşünürüm bir çocuk türküsü söyleyerek
Orhan Veli Kanık
Bahar Bahçesi
“İçimde büyük bir ateş yanıyor, fakat kimse ateşin başında ısınmak için gelmiyor ve yanından geçenler sadece dumanı görüyor”
Vincent Van Gogh, 1884
Van Gogh Müzesi (2023) , Amsterdam
Değil
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem..
Değil!
Ekmek parası desem..
Değil!
Bir dert ki..
Dayanılır şey değil.
Orhan Veli Kanık
Bence Malumdur
Elinde değildir akşam serinliğinde üşürsün
Eylül`den itibaren geceler hazindir uzundur
Sokaklar yorulur uykuya varıp gelirler
Sokakların üstüne bulutlar gelirler
Bulutların üstüne yıldızların gözleri gelir
Bir yıldız bir yıldızın ardınca gider
Yıldızların kayboldukları yer
Bence malumdur
Attila İlhan
Tutuklular Çemberi
“Bir gün ölüm bizi başka bir yıldıza götürecek.”
Vincent van Gogh, 1890,
Puşkin Müzesi, Moskova
Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz
Orhan Veli Kanık
Lavinia
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar isteyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
Özdemir Asaf 
Dokuza Kadar On
Güzel Havalar
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.
Orhan Veli Kanık
İnsan ve Deniz
Sen, hür adam, seveceksin denizi her zaman;
Deniz aynandır senin, kendini seyredersin.
Bakarken, akıp giden dalgaların ardından.
Sen de o kadar acı bir girdaba benzersin.
Haz duyarsın sulardaki aksine dalmaktan; Gözlerinden, kollarından öpersin; kalbin
Kendi derdini duyup avunur çoğu zaman,
O azgın, o vahşi haykırışında denizin.
Kendi âleminizdesinizdir ikiniz de.
Kimse bilmez, ey ruh, uçurumlarını senin;
Sırlarınız daima, daima içinizde;
Ey deniz, nerede senin o iç hazinelerin?
Ama işte gene de binlerce yıldan beri
Cenkleşir durursunuz, duymadan acı, keder;
Ne kadar seversiniz çırpınmayı, ölmeyi,
Ey hırslarına gem vurulamayan kardeşler!
Charles Baudelaire
Çeviri: Orhan Veli Kanık
"Yaş ağacı kesen insan iflah olmaz, onun soyu sopu da iflah olmaz."
Tanyeri Horozları Yaşar Kemal
Almond Blossom (Badem Çiçekleri)
Vincent van Gogh (1853 - 1890), Saint-Rémy-de-Provence, Fransa, 1890
Van Gogh Müzesi, Amsterdam (Vincent van Gogh Vakfı)
''Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın. Sussan acıtır, konuşsan kanatır.''
Oğuz Atay