Derin bir nefeste boğulmak gibiydi yaşamak. Dalgaların sesini dinlerken bile denizi yâd etmek. Bazen gün batımında umudun doğuşunu tahayyül edip de aslında batanın ömrün olduğunu acı bir sitemle anlamak...
"Hiçliğe karışmak zaman mefhumunda,
Addetsem kendimi yapayalnız varoluşumda,
Bir rüzgarı duyumsamak istedim yüreğimde.
Ve bir de sevmeyi...
Sevmek de hoşçakal demeden çekip gitti
Beklemek bir hayalden ibaretti.
Kalbim erimiş bir lav parçası olsa da,
Sonsuzluğa değin bekleyeceğim seni arafta..."
^ Damla^
Sandro Veronesi'nin XY adlı kitabının kendimce incelemesiyle buradayım. Kitabı okuduktan sonra bu kitabın incelemelerine baktım ve hepsini okudum. İnceleme yapan okurlar genelde beğenmemişler fakat ben