Çünkü, insanlarla içli dışlı olunca, insanın içi dışı kalmazdı, onların olurdu.
Sayfa 67 - Yapı Kredi Yayınları
Kahve koyuydu, köpüklüydü, ben evlenirken beyaz gelinlik giymiştim, ellerim şimdi kırmızıydı.
Unut bunları Sahahat dedim kendime. Katın var dedim, fayans kaplı mutfağın var, elektrikli şofbenin, Hereke halıların, cezven, şekerin, kahven, üç çocuğun var dedim. Kocan var, kocanın dostu var, kırmızı, sert, kabuklu ellerin de var ama olsun dedim. Yıllar var ki bir sabah, güneş doğarken şehirlerarası bir otobüsten inip mola yerinde, soğuk suyla yüzünü yıkamadın, bir çay içmedin, ürperip sırtına hırka almadın, yıllar var ki güzel bir söz duymadın gece yarısı, saçlarını sevmedin yıllardır, ama olsun dedim. Televizyonun var, önünde yaşanacak yılların var, çocuklarının mürüvvetleri var dedim. Kahve taştı, Suna abla rahmetli, şaşırdı, kahveyi taşırdın Sahahat dedi. Taşırdım Suna abla dedim.
Sayfa 56 - Yapı Kredi Yayınları
Okur Takip Önerileri
Ölmek bir şey değil, yaşamamak korkunç.
Sayfa 832 - İş Bankası Kültür Yayınları,HAY
…
"Nen var?" Sarı saçlı, zayıf bir adamdı aile hekimi. Muayene- hanesinde sigara içiyordu.
"Ben de içebilir miyim?" diye sordu.
"Tabii. Hepimiz bir şeyden öleceğiz nasılsa."
Sayfa 21 - Metis
