Yeni günlere başlamadan önce
Yataktan kalkmak gerek aksine ben daha yataktan bile kalkamadım
Nasıl olacak bu iş üstümdeki bu koca halsizlik üşengeçlik nasıl bitecek bilmiyorum ama ne yaşadın dersen bu hayatta ne yaşadıysam hep içimde yaşadım
Dışım bambaşka bi dünya içim bambaşka bi alem
Herkes herkesin bişeyiyken ben hep hiç bişey olmak istedim istemsizce
Ne hevesim kaldı bi avuç
Ne de bir dirhem hüzün
Şairin dediği gibi
Uzaklaşıyorum kendimden doludizgin atlar ile
Artık hiç bir farkı yok ne bir gün ışığının ne de karanlığın
Korkularım büyüyüp akar sular gibi Çağlayan
Önünde durmuş bi kaç yıl belki
Hasret bu tükeniş ve vazgeçiş
Ait hissetmediğin bi gökyüzü
Bir koca şehir beni de yutmak istiyor
Ahmet kayanın şu sözleri kulaklarımda
Bu şehir koparmak istiyor beni özlemlerimden...