Dirlik Düzenlik Apartmanı bitti. Eseri okurken Ayaşlı ile Kiracıları geldi hep aklıma. Orada bir kumar sahnesi vardı ama kumarbazlar günahkarken hain değildi. Dirlik Düzenlik Apartmanı'nda ise daha kirlendiğimizi görüyoruz. Eserde bölümler arasındaki başlıklar kaldırılsa , Dirlik Düzenlik Apartmanı'nın roman da olabileceğini düşündüm hep. Kahramanlar sağlam düşünülmüş ve gözümüzde canlanması zor olmuyor . En çok sevdiğim öykü ise bir delinin anlatıcı seçildiği ve hiç noktalama işareti kullanılmayan Ben Oyalarım Hatıraları öyküsü oldu. Gezindiği sınırlar tehlikeli olan bu kitap, uzun öyküler içerse de okurun kopmasını engellemiyor. Her öyküde durup uzun uzun düşündürüyor. Sonrasında bir diğer öykü için sabırsızlanıyorsunuz zaten. Dirlik Düzenlik Apartmanı sıkı bir şeyler anlatırken dil açısından da ihmal edilmemiş metinlere sahip bir eser. İyi ki okudum.
