Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Nevzat
Nevzat
@Nevzat_1905
Kod yazarım, kitap okurum, şiir dinlerim,Leyla ile Mecnun izlerim, Galatasarayı severim.
Paylaşımlarım not defterimdir.
Bilgisayar Mühendisi
METONYA, Sevimarka
10 Ocak
630 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İrade kazanmak isteyenler buraya efendim
Kitap temelde, isteksizlik ve tembelliğin üstesinden düzenli bir çalışma disiplini ile gelerek iradeyi terbiye etme üzerine kurulu. Payot’a göre İRADEYİ TERBİYE ETMEK ZOR AMA İMKANSIZ DEĞİL! Kitabın kapağını açtığımızda bizi karşılayan, ‘’ İrade duygusal bir güçtür ve onun üzerinde etkili olmak isteyen her fikir tutkuya bürünmek zorundadır. ‘’
İllaki spoiler içeren bir şeyler yazmışımdır :)bilginize
Uzun zamandır kitap incelemesi yapmıyordum ama böyle güzel bir kitaba bir şeyler yazma gereği duydum. Öncelikle kitap çok akıcı ve sürükleyici..Kitabı okuduğunuz zaman kitabı okuyormuş gibi değil de sanki bir insanın hayatını izliyormuşsunuz gibi veya onun hayatını yaşıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz.Son zamanlarda beni bu kadar derinden etkileyen bir kitap olmamıştı.Ve uzun süre de etkisinde kalacağım bir kitap olacak.Ben dramatik hikayeleri severim duygusal yapımdan dolayı.Bazen bir hikayede üst üste dramatik olaylar olduğunda kendimi çok kaptırıp hikayenin sonunun mutlu sonla bitme beklentisine girerim kendimce.Bu romana da öyle bir beklentiye girdim ama okudukça olaylar daha da beterin beteri şeklinde gerçekleşti.Bir karakterle tanışıyorsun onu sevmeye başlıyorsun ama bir anda sana veda ediyor başka bir karakter çıkıyor karşına onu da tanıyıp sevmeye başladığın anda o da çekip gidiyor.Hikaye boyunca hep bu sorunla karşılaştım.Bir karakterin yasını tutarken başka bir karakterin vedası ile karşılaşılaştım sürekli. Kitabı benim için en önemli kılan ve en çok dikkatimi çeken tarafı baş karakter Fugui’nin tüm yaşadıklarına rağmen isyan etme duygusundan uzak oluşuydu.Her şeye rağmen pes etmemek ve normal karşılamak Fugui 'nin sırrı sanırım.Tavsiye üzerini kitapla tanıştım.Siz değerli 1k okuyucularına da tavsiye ederim ve okuduğunuza pişman olmayacağınızın garantisini verebilirim.(Kalpsiz olanlar hariç :) )
Yazar Norman Doidge tarafından kaleme alınan bir kitap. Kitap, insan beyninin inanılmaz bir şekilde esnek olduğunu ve yaşam boyu değişebileceğini vurguluyor. 11 farklı başlık altında ele alınan konular, beynin kendini nasıl değiştirebileceği, iyileştirebileceği ve geliştirebileceği üzerine odaklanmakta.
Kitabın başlıkları arasında "Sürekli Düşen Bir Kadın", "Kendine Daha İyi Bir Beyin Yapan Kadın", "Beyni Yeniden Tasarlamak", "Hazlar ve Aşklar Elde Etmek", "Gece Yarısı Dirilişler", "Beyin Kilidi Açıldı", "Ağrı", "Hayal Gücü", "Haletlerimizi Atalara Dönüştürmek", "Yenileme" ve "Parçalarının Toplamından Daha Fazlası" bulunmakta.
Kitap, beynin değişebilirliğini ve beyin plastiği olarak adlandırılan bu özelliğini örnekler ve bilimsel araştırmalarla destekleyerek açıklıyor. Her başlık altında, beynin nasıl çalıştığı, nasıl öğrendiği, nasıl iyileştiği ve nasıl geliştiği konuları ayrıntılı olarak ele alınıyor.
Aynı zamanda, kitap kişisel hikayeler ve gerçek yaşam örnekleri üzerinden beyin değişimi ve dönüşüm süreçlerini gösteriyor. Okuyucular, kendi beynin gücünü nasıl kullanabilecekleri konusunda ilham alacak ve pratik ipuçları edinecekler.
DEMEM O Kİ ;
"Kendini Değiştiren Beyin", beynin sınırlarını zorlayan ve bireylerin potansiyellerini keşfetmelerini sağlayan bir rehber niteliğinde bir kitap. Kitap, beynin dönüşebilirliğini anlamak isteyen herkes için değerli bir kaynak bence.
Okur Takip Önerileri
Huzursuz zamanınızda okumayınız
ZÜLFÜ Livaneli benim hem yazarlığına hem de müzisyenliğine çok değer verdiğim bir insan .Serenad ve Kardeşimin Hikayesini okuduktan sonra dedim tamam artık bu yazarın tüm kitapları okunur.Kitaba biraz daha drama katmak için Livanelinin "Eğil Salkım Söğüt Eğil " şarkısını açarak başladım.Kitapta Hüseyinin ne için savaştığının hikayesini okuyoruz.Kitabı sıkılmadan okudum ve bazı sahnelerden çok etkilendiğimi söyleyebilirim ama bazı kısımları da bana hem anlamsız hem eksik geldi.Yazar Mardin ilinde yaşanılan bu olayları anlatırken sanki Mardin İŞİD in topraklarıymış gibi anlatıyor.Bide bence bir kitapta anadolunun herhangi bir yerinde yaşanılan bir olayı anlatıyorsanız o yerin biraz kültürel değerlerinden, kültürel özelliklerinden bahsedilmesi lazım diye düşünüyorum.Böylelikle en azından okur o yer hakkında az çok bilgi sahibi olur hatta belki oraları gidip gezmek, tanımak ister.Bir diğer anlamsız bulduğum kısım Angelina Jolie bir anda kitabın içinde bulmam.Evet evet yanlış duymadınız.Kadıncağız mardini bir gezip görmek istemiş.Sonrada birden yok oldu kitapta.Ne için geldi gitti anlamadım.
Ama her ne olursa olsun okuru etkileyecek bir kitap.Okumazsanız çok şey kaybedersiniz demem ama yine de okuyun derim :)
Dimitri masum Müge Anlıya başvurulmalı
Hayatımda okuduğum en uzun romandı.Bu romanı okumak isteyen okurların çoğu genellikle kitabın kalınlığından çekiniyorlar.Ama kitabın kalınlığını görmediğimden bende öyle bir sıkıntı olmadı çünkü kitabı online olarak okudum :) Bu roman DOSTO amcamın son kitabıymış.Son eseri olmasından mıdır bilmem ama üstat neyi var neyi yok hepsini döktürmüş bu esererine.Romanda ne mi var;
Aşk var, sevgi var, acı var, ıstırap var, kardeşlik var, nefret var, ihanet var, din var, entrika var, cinayet var .......
Dostoyevskiye hayranlığım bir kat daha arttı bu romanda.Düşünün ortada bir suç var ve bir de suçlu.Her defasında suçlu adayını öyle bir şekilde gözlemliyor ki diyorsunuz ki kesinlikle bu suçlu.Tam ona ikna olmuşken bu sefer başka bir gözlem yapıp insanın fikrini anında değiştirebiliyor.İşte bu yüzden DOSTOYEVSKİ:)
On gün sürdü bu kitabı okumam.On gündür bu aileyle beraber yaşadım sanki.Ben bir kitabın hep mutlu sonla bitmesini isteyenlerdenim ama yine beklediğim olmadı.Dostoyevskiyle tanışmak isteyenler hiç vakit kaybetmeden bu kitapla başlamalı.
+İsmail abiiiiii -hoooooopp
Bu dizinin hayranı olarak tabikide okumam gereken bir kitaptı.Demem o ki ;
Aslında Erdal Bakkal hayatın gerçekleriymiş, İsmail abi de hayatımızda olması gerekenler, bu yüzdendir ki herkes o bakkalda bir şekilde Erdal bakkalla yüzleşiyor.
Herhangi bir diziye başlamak isteyenler kesinlikle Leyla ile Mecnun dizisiyle başlamalı.Yeminle pişman olmazsınız :)))
insanları -cık yapan paracıklardır
Milenaya Mektuplar'ı okuduktan sonra mektup romanı okumaya tövbe etmiştim aslında ama bu kitabı okumadan önce mektup roman türü olduğunu bilmiyordum:)
Dolayısıyla tövbemi bir sefercik olsun bozmuş oldum.Kitap yaşlı bir katip(Makar Alekseyeviç) ile genç bir kız(Varvara Alekseyevna) arasında yazılan mektuplarla geçiyor.Başta Makar, genç kız Varvara'ya bebeğim, meleğim, böceğim deyince ikilinin romantik aşk mektuplarını okuyacağım sandım ama dostlarmış meğer:)))
Yalnız günümüzde bır kız bir erkeğe o tarz bir mektup yazsın bizim oğlan diğer gün gidip düğün salonu tutmazsa ne olayım :)))
Kitabın basım yılı neredeyse iki asır olacak ama yaşanmışlıklarımız çok da böyle farklı değil.O zaman da parayı veren düdüğü çalıyordu şimdi de öyle.O zamanlar fakir zenginden faiziyle borç istiyordu şimdiki fakir bankadan istiyor.Benim çıkardığım sonuç insan her ne kadar her şey para değil gibi klişeler kullansa da günü geldiğinde Varvara gibi illaki paraya mağlup oluyor ve bu hep de böyle devam edecek.ALLAH herkese karakteri kadar kazandırsın.
Savaş olan yerden bir bok çıkmaz
Bazı kitaplar başta sıkıcıdır bazıları ortalarında bazıları sonlarında.Ama bu kitabı okuduğum ilk sayfadan son sayfaya kadar sıkılmadan okudum.Yeri geldi hüzünlendim yeri geldi ümitlendim yeri geldi yine hüzünlendim ama bir türlü içime su serpen bir şey olmadı.Belki Meryem'in Raşit' in kafasını kürekle patlaması bir nebze ohhh dedirtti bana ama onun dışında çok da beklediğim yada istediğim bir mutlu son olmadı.Bir yandan Raşite( Leyla ve Meryem'in eşi) ve layt Celile ( Leyla'nın babası) sövüp bir yandan da Leyla ve Meryeme üzüntü duyarak 4 günde okudum kitabı.Yaşanılan olaylar unutulur ama hissettirdi ileri duygular unutulmaz derler.Benimde uzun bir süre unutamayacağım bir kitap olacak.Kitabı okumanızı tavsiye ederim.Okuduğuna pişman olacak varsa beni mahkemeye verebilir :)
Ooo filmi de varmış
Niye uçmuyor inci?
- Uçar bir gün.
Yeri geldiğinde kah ağlatacak kah güldürecek kah hem güldürüp hafifte bir damla gözyaşı damlattıracak bir kitap.Mabushanede annesi ile kalan bir çocuk(Barış) etrafındaki olup biten olayları yazıya aktarıp mapushaneden çıkan çok sevdiği İnci ye gönderiyor.Ama takılı kaldığım konu o zamanki mahkumların birçoğu günümüzdeki mahkumlar gibi canilikten, sapıklıktan ya da hırsızlıktan girmemiş.Suçları "düşünce suçu" imiş.Yani "haksız yere yatan" bir çok insan.İnsan üzülüyor tabi ama günümüzde de bu olay çok mu değişti ?
HAYIR.
Şimde ülkemiz "haksız yere yatmayan" bir çok sapık,hırsız,karaktersiz insanlarla dolu.Karısını dövdü, bıçakladı ama karısı "ölmedi" gerekçesiyle serbest kalan ne insanlar görüyoruz medyada.Neyse fazla efkarlandım.Kitap çok güzel.Çok beğendim.Şiddetle tavsiye ederim.
Şimdi sıra filmini izlemede
"İnsanın alışamadığı şey yok..Bütün mesele kendine hakim olabilmede.."
Uzun zamandır 600 sayfalık bir romanı bir haftada okuduğum olmamıştı.Başlıca nedeni tabi ki kitanın sürükleyiciliği.Kitabın yazarı Henri Charriere (kelebek) kendi hikayesini anlatmış.Kitabı okurken Tolstoy amcanın bir cümlesi kullağımda çınladı;
"Şikayetçi olduğunuz yaşam, belki de bir başkasının hayalidir."Gerçekten de öyle.Suçsuz yere müebbet yiyen bir mahkumun özgürlüğüne kavuşması için yaşadığı olayları görceksiniz kitapta.Yaşanmış gerçek hikayeleri okumayı daha çok seviyorum çünkü sürprize daha açık şeyler yaşanabiliyor.Mesela bu hikaye kurgu olsaydı yazar mahkuma acır ve üçüncü kaçışında kurtulurdu ama Kelebek onuncu girişiminde özgürlüğüne kovuşuyor.Romanda tam 13 yıl boyunca inancını, umudunu, gücünü ve karakterini kaybetmeyen bir mahkumun acıklı yaşamanı tanık olacaksınız.Okuduğunaza asla pişman olmayacağınız bir kitap.Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.Allah hepimize Henri Charriere sabrı versin:)
