Bu ilki xüsusi olaraq qadın yazarları oxumağa çalışıram. Virginia xanım da çoxdan siyahıda olan yazarlardan idi. Bu dəfə şansı ona verdim. Yaxşı ki, də oxudum.
XX əsrin əvvəllərinə qədər qadınların yaşadığı dünya ilə, indiki dünya tamamilə fərqli olduğunu təkrar görürəm. İndiyə qədər bütün araşdırmalar kişilər və ümumi sosial məsələlər üzərində aparılıb. Qadınlar bu məsələdə kənarda qalmışdı. Hazırda durum tam tərsi kimi görünür. İnsanlıq sanki borcunu qaytarmağa çalışır. Bunun da yaratdığı bəzi problemlər var.
Kitab başlanğıc olaraq bir insanın əsas ehtiyacı olan şəxsi zonasından başlayır. Fərdi bir otaq bir insanın özünü aktuallaşdırması üçün əsas amildir. Sonrakı mərhələdə bunun fəsadlarını izah edir.
Daha sonra digər kişi yazarlar və qadın yazarları müqayisə edir. Düşünürəm ki, bu müqayisə də yerində idi. Kitab keçmiş dövr qadını anlamaq üçün çox gözəl qaynaqdır.
Əsər Livanelidən oxuduğum ikinci əsərdir. Serenaddan sonra müəllif gözümdə keyfiyyətli yazar olaraq yadımda qalmışdı. Bu əsərdə də haqqını verdi.
Hadisələrin inkişafı, gedişatı və sonlanaması ayrıca möhtəşəmdir. Ancaq mənə maraqlı olan müəllifin əsərin qəhrəmanı ilə qurdurduğu empatiya və onun yaşayışını konkret gözümüzdə canlandırması əsərin uğurudur deyə düşünürəm.
Əsərin əsas süjet xətti Posttravmatik stress pozuntusu nəticəsində formalaşan hadisələr əsasında davam edir. Psixologiya insanı sağaltmaq, ədəbiyyat isə onu anlamaq üçündür. Düşünürəm bu əsər bunu bacarıb.