A.
@Demha_
Omnes vulnerant ultima necat
72 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Uzunluk, ağırlık ve hacim birimleri coğrafyadan coğrafyaya değişiklik gösterir ama hüznün ve kalp kırıklığının birimi, her yerde kurulamayan göz temasları ve boşluğa uzun dalmışlıklardır.
1953 basımlı kitapta birebir günümüz sosyal medyasını anlatıyor :)
Onlara yarışmalar düzenle, en popüler şarkıların sözlerini, devletlerin başkentlerini veya lowa’da geçen yıl ne kadar mısır yetiştirildiğini bilerek kazansınlar. Onları patlamalarına neden olmayacak bilgilerle doldur, öyle lanet olası ‘olaylarla’ tıka basa yap ki, kendilerini bilgileriyle gerçekten “zeki” hissetsinler. Sonra düşündüklerini hissedecekler, hiç kımıldamadan hareket ettikleri hissine kapılacaklar ve mutlu olacaklar, çünkü bu tür olaylar değişmezler. Olayların bağlantılarını kurmaları için onlara felsefe veya sosyoloji gibi kaypak şeyler verme. O zaman melankolik olurlar.
Okur Takip Önerileri
"Derneğe katılabilmek için ölü olmak gerekiyordu."
"Ne?" dediler çocuklar hep bir ağızdan.
"Yaşayanlar adaydı yalnızca. Üyeliğe tam anlamıyla kabul edilebilmek için, ömür boyu süren çıraklık döneminden geçmek gerekiyordu. Ben bile hâlâ küçük bir adayım."
Fakat insanları dinlemeye zorlayamazsın. Kendiliklerinden ne olduğunu, neden dünyanın altlarından kaydığını merak ederek gelip dinlemeleri gerek. Bu çok süremez.
“Eğer sana çizgili bir kâğıt verirlerse, sen yan çevirip yaz.”
Juan Ramôn Jimenez
"Statüko adlı bir Romalıdan nefret ederim" dedi bana, "Gözlerini merakla doldur ve sanki on saniye sonra ölecekmişsin gibi yaşa. Dünyayı gör."
A. tekrar paylaştı.
Herşeyden kaçtım seni hatırlatıyor diye. Yeşil, göl, sokaklar... Evde yürürken bile gözlerim yerde yürüdüm duvarlar seni hatırlatır diye. Yerler bile sendin, yine kaçamadım. Tam kaçtım derken yumduğum gözlerimle en çok içimde buldum seni. İnan mümkün olsaydı kendimden bile kaçardım, sırf seni hatırlatmasın diye. Eskiden yalnızlıkta özgürlüğü bulan ben şimdi kendime tutsağım. Ben, kendimde uzun uzun sana tutsağım, kabul...
Hayatta her şey kötüye gidebilir, aşk hariç. Yeter ki bitkin düşen, bocalayıp tökezleyen zayıf iradeli biri olmasın, aşk hiçbir zaman yolunu şaşırmaz.
O bir şeyin nasıl yapıldığını değil, niçin yapıldığını bilmek istiyordu. Bu sıkıntı verici olabilir. Birçok şeye niçin diye sorarsın, eğer sürdürürsen gerçekten çok mutsuz olursun. Zavallı kızın ölmesi daha iyi olmuş.
Mutlu musun?
Sonra bir şey hatırlayarak geri gelip merak ve şaşkınlıkla Montag’a baktı. “Mutlu musun?” diye sordu.
Montag, “Ne miyim?” diye seslendi.
Fakat kız ay ışığında koşarak gitti. Ön kapıları yavaşça kapandı.
