Bazen düşünüyorumda neleri geri teptik acaba istemeden? Mesela otobüse binmek yerine yürüyerek gitseydik gitmek istediğimiz yere, her şey farklı olur muydu? Bir sokakta yerleri inceleyerek yürümek yerine, başımız dimdik yürüseydik hayatımızın aşkı döner miydi köşedeki sokaktan? Kestirmeden gitmek yerine, uzun sokakta sallana sallana yürüseydik, her gece “keşke bir kez daha görsem” dediğimiz insanı görür müydük? Hatta birbirimize selam verip, eskiyi yâd edip ince sızılı bir mutluluk yaşar mıydık? Çekindiğimiz için bir şey soramadığımızda, kaç şeyi ittik kendimizden? Cesaret edip “seviyorum ulan” diyemediğimiz için mi sevdiğimiz insanlar hep başkalarının oldu? Hep aynı yolu tercih ettiğimiz için mi bu kadar dümdüz gidiyor hayatımız? Bilmiyoruz ve asla bilemeyeceğiz. Çünkü her zaman iki seçenek vardır önümüzde ve her zaman yalnız birini seçebiliriz aynı dakikalar içinde. Ne yazık ki, bu uzun yolculukta sağ camın yanına oturduğumuzda, sol camdan geçen şeyleri göremeyeceğiz. Başımızı sola çevirsek, sağ taraftakileri kaybedeceğiz. Biliyor musunuz, sanırım biz hep kaybedeceğiz...
ᎴꀥᏁℐፚꂵ🥀
Paranı iyi sakla, her kuruşunu iyi biriktir. Dünyada en değerli şey paradır. Dost, arkadaş dediğin, seni felaket anında yolda bırakır. Ama para hiçbir zaman seni bırakmaz.
Evet her şey gerçek olabilir, insanoğlu her kalıba girebilir. Şimdi ateşli bir gence, yaşlılığın resmini gösterseniz korkuyla irkilir. Tatlı gençlik yıllarından çıkıp olgunluk çağının çetin yollarında yürürken bütün insancıl hislerinizi birlikte götürürüz, onları yolda bırakmayın. Çünkü onları bir daha elde edemezsiniz, ihtiyarlık, size hiçbir seti geri geri veremez, yeniden vermez. Mezar bile ondan daha iyi kalplidir . Çünkü üstüne şöyle yazılır: "Burada bir insan gömülüdür." Fakat insanlıkla ilgisi kalmamış yaşlılığın, soğuk duygusuz çizgilerinde böyle bir yazı bile göremezsiniz.
Bizde, tutmaktan çok vermeye yatkındır halk. Bunun sebebi de halkın yaşam koşullarını sıkmaktan çok, hayattan zevk almayı arttıracak şeylere önem vermesidir.