“Bizim istediğimiz gibi bitmemesi kötü bittiği anlamına gelmez.” Kitap, ana karakterimiz Pauline’in kocası tarafından terk edilmesi ve bu süreci yönetmeye çalışırken zorlanması, kabullenememesi, bir yas sürecine girmesiyle başlıyor ve ana karakterin ailesiyle bir tatile çıkıp kafasını toparlamaya ve çocuğuna en az zararı vererek kendini daha iyi bir hayata yönlendirmeye çalışmasıyla devam ediyor. Pauline, kocasının on yıllık evlilikleri sonunda onu artık sevemediğini kabullenemediğinden ötürü kocasına birlikte yaşadıkları anıları kaleme alıp mektup olarak yolluyor. Kocası da bu mektupları alıyor ve okur da bu mektupları okuyarak çiftin ilişkisine daha yakından bir bakış atabiliyor, bu anıları onlarla tekrardan yaşayabiliyor. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve son olacağını da düşünmüyorum. Kitap ilk başladığında kitaptaki ana karakterle aynı yaşta olsaydım kitabı daha çok beğeneceğime dair yanlış bir izlenim edinmiştim. Kitabın ilk yarısını okuduktan sonra ise kitabı elimden bırakamadım. Hiç beklemediğim olaylar ve krizler Pauline’in peşini bırakmadı ve tahmin edemeyeceğim bir sonla karşılaştım. Aslına bakarsanız son tahmin edilmesi çok zor, olağandışı bir son değildi, yine de bir okur olarak beni şaşırtmaya yetti de arttı bile. Pauline’in kocasına yazdığı mektupları okurken epey eğlendiğimi söyleyebilirim. Pauline, mektupları eğlenceli bir dille yazmış ve bir ilişkinin bütün kilometre taşlarından bahsetmeyi de unutmamış. Bu yönleriyle adeta bir kişisel gelişim kitabı havası veriyor. Kitapta Pauline’in ilk başlarda pek de sevemediği psikoloğuyla konuşmalarını ve psikoloğun öğretilerini de okuyoruz, bu da ilgili olan okurlar için şık bir detay oluşturabilir. Özellikle yas süreci hakkında bilgi sahibi olmak isteyen okurların es geçmemesi gereken bir kitap olduğuna şüphe yok. Pauline aynı zamanda bu yas sürecinden çıkmak için ailesiyle bir tatile çıkıyor ve bu tatilde de değer yargılarını sorguluyor, hayatındaki her şeyi bir önem sırasına koymayı öğreniyor; bu süreçte gerçekten daha iyi hissettiğini de gözlemliyor. Elbette bazı aksilikler de başını bırakmıyor ama yazar, Pauline’in verdiği kararların doğruluğunu veya yanlışlığını okura bırakıyor; bu yönüyle de okuru sorgulamaya itiyor. Özellikle kitabın başları bazı okurlar için sıkıcı olabilir, en azından benim deneyimim bu yönde oldu. Kullanılan dilin basitliği yine de kitabı kısa kısa sürede okuyabilmenizi sağlıyor ama karakterlerin okurun kafasındaki yerlerinin oturması ve olayların kızışması zaman oluyor. Kitabın sonuna yaklaştıkça duygulanmadan edemiyorsunuz. Kitaptaki anne olmak üzerine detaylar ve yazılar da insanı duygulandıracak türden. Yalnızca ruh eşlerinin varlığını bile sorgulattığından aslında bu kitabın arka kapakta anlatılan gibi bir aşk hikayesinden çok aile ve kişisel gelişim hakkında olduğunu gözlemledim. Kitap zaten hikayesi için değil de bu tarz değerler için okunursa daha zevkli olacak bir kitap çünkü hikaye çok hızlı ilerletiliyor ve hikaye açısından detay neredeyse hiç verilmiyor denecek kadar az. Yine de okurken kesinlikle eğlendim ve duygulandım. Edebi açıdan bakacak olursak daha fazla betimleme, detay ve olay akışında daha fazla bağlantı isterdim. Ancak bahsettiğim gibi bu tarz beklentilere girmeden okursanız büyük zevk alacağınıza eminim. Herkese iyi okumalar ve bol kitaplı günler diliyorum!

Mutluluğun Parfümü Yağmur Altında Daha Güzel KokarVirginie Grimaldi · Yan Pasaj Yayınevi · 2020254 okunma

·

569 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlke Gökçe