Daha önce hiç on iki yaşında bir çocuğun ağzından anlatılan bir yetişkin kitabı okumuş muydunuz? Büyürken neler hissettiğinizi, neleri sorguladığınızı, başınıza nelerin geldiğini ve bu olaylar bağlamında nasıl tepki verdiğinizi hatırlıyor musunuz? Ya büyük bir kayıpla yıkıldığınızı veya umudunuzu kaybettiğinizi? Belki de “Akşamlar Rahatsız Edicidir” size daha önce düşündüğünüzü bile hatırlamadığınız düşünceleri hatırlatacak, belki de büyürken yaşadığınız karmaşayı fark etmenize olanak sağlayacak. Kitabımız karakter bakış açısıyla yazılmış ve bu bakış açısı da henüz on iki yaşında olan Jas’e ait. Jas’in ve ailesinin hikayesi ailedeki büyük çocuk olan Matthies’in ölümü ile anlatılmaya başlıyor ve özellikle de bu ölümden sonra Jas ve kardeşlerinde oluşan sıkıntılardan bahsediliyor. Kitap küçük bir çocuğun ağzından anlatılmasına rağmen ismi gibi oldukça rahatsız edici bir havaya sahip. Jas ve kardeşlerinde süreç içerisinde oluşan kişilik bozuklukları olsun, Jas’in tanrıya, ölüme, hayvanlara ve kendi benliğine bakışı olsun okuru düşünmeye itiyor diyebiliriz. Aynı zamanda Jas’in kardeşlerinin çevreden bağımsız olarak büyürken yaşadıklarını da okumuş oluyoruz. Kısacası büyük kardeşinin ölümünden sonra Jas, hayatı ve tanrıyı sorgulamaya yöneldiğinden ve ebeveynleri ona ve kardeşlerine gerekli ilgiyi gösteremediğinden garip bir batağa düşüyor; en az zararı alarak bu bataktan çıkmaya çalışıyor. Kitabı yazarken yazar okuru rahatsız edebilecek ama karakterleri daha iyi anlamamızı sağlayacak detaylar vermekten çekinmemiş. Örneğin Jas, içinden bir parça gitsin istemediğinden dışkısını içinde tutma eğilimindeydi; aynı şekilde ebeveynler insanları ve kelimeleri dindeki yerlerine veya dine verdikleri değere göre ayırıyorlardı ki bu da çocukları daha derin bir sorgulamaya itiyordu. Elbette bu detaylar da küçük bir çocuğun ağzından anlatıldığından okur, anlatıcının o anda aklından gelen her şeyi filtresiz bir şekilde kağıda dökmüş olabileceğini düşünmeden edemiyor. Hatta kitabın ortalarında yazarın kendi küçüklüğünü ve küçüklüğünde deneyimlediği duyguları düşünmeden yazmış olabileceğini düşündüm ve yazarın hayatını okuduğumda da kendimi doğruluk payı olup olmadığını bilmememe rağmen buna daha çok inandırdım çünkü yazarın büyüyüp yaşadığı uzam ile günlük yaşamı kitaptakiyle bağlantılıydı. Üstelik her yazarın çevresinden bir parça eserlerine eklediğini düşünüyorum. Bu nedenle “Akşamlar Rahatsız Edicidir”in okura gerçek bir hayat sunduğunu düşünmeden edemiyorum. Dili zor olmamasına rağmen bu kitabı okumak beni zorladı çünkü epey karamsar bir havası var, karakterlerin yüzü gülmüyor desek yanılmış olmayız. Zaten isminden bile rahatsız edici olacağını sezebileceğimiz “Akşamlar Rahatsız Edicidir” rahat bir kafayla, kişinin modunu yüksek tutabildiği bir dönemde okunursa okura daha iyi bir deneyim sunabilir. Yazarın epey genç olduğunu da göz önünde bulundurursak kitabı edebi eleştiri yapmak amacıyla değil de farklı bir bakış açısı ve farklı bir hayat deneyimlemek amacıyla okumak da daha efektif olacaktır diye düşünüyorum. Olay odaklı değil de karakter odaklı olan bu kitabı okurken hep olayları da kafamda rahatça canlandırabildim ama sanki bu olaylar bir filmde oluyormuş da filmde, filme karanlık bir hava veren soğuk, cansız renk filtreleri varmış gibi hissettim. Şahsen pek bu moda uyacak bir kitap okumak istediğim bir dönemde değildim ancak kitap akıcı olduğundan bitirmeyi başardım. Son bölüme geldiğimde kendi kendime “Her şeyin böyle olacağını bilmeme rağmen sonu tam olarak tahmin edemedim.” dedim, bu da her şeye rağmen kitabın beni şaşırttığının göstergesiydi. Oysaki okurken öyle çok da zevk aldığım bir kitap değildi, belki de mental olarak bu kadar karanlık bir kitap okuyacağım bir dönemde değildim ama gerek farklı dili, gerek tercih edilen sembollerle beni ürküttüğü kadar yer yer sıkan da bir kitap olarak aklımda kalacak bu kitap. Kısacası farklı bir anlatım, farklı bir edebi yaklaşım, farklı betimlemeler ve daha da önemlisi kişilik bozukluklarıyla süslenmiş karamsar bir hikayenin size göre olduğunu düşünüyorsanız “Akşamlar Rahatsız Edicidir”i size tavsiye edebilirim. Bir kitaptan beklentilerinizin okumaktan alacağınız zevki tamamıyla etkileyeceğini düşündüğümden bu kitabı okurken günlük güneşlik bir modda olmayacağınızı bilmenizde fayda var. Özellikle yazarın dilini sevmezseniz kitap size bir işkenceden hallice gelecektir fakat bir o kadar eserden zevk de alabilirsiniz diye düşünüyorum zira ben daha önce bu kadar küçük bir bireyin dilinden anlatılan ve tüm çıplaklığıyla bir çocuğun sorgulamalarını okurun önüne koyan bir kitap okumamıştım. Özellikle yurtdışında topladığı ilginin bir nedeni olduğunu düşünüyorum. Bu nedenle bir şans verin derim. Herkese keyifli ve bol kitaplı günler diliyorum!