“Kendi duygularımın elinde oyuncak olmak istemiyorum. Duygularımı ben kullanmak istiyorum.” diyor Dorian. İnsanın kendi duygularını yönetebilme safhasına geçebilmesi için, birilerinin veya bir şeylerin ona yardımcı olması gerekir. Kimisine okuduğu kitaplardaki karakterler yardım eder, kimisine yaşadığı hayatın tecrübeleri, kimisine de Dorian’da olduğu gibi Lord Henry gibi bir öğretici. “Eğitici” demek yerine “öğretici” diyorum. Çünkü insanın öğrendikleri, hayatını olumsuz yönlendirmesine yol açabilse de; Eğitim, insanın hayatına olumlu yönde etki yapar. Dorian’da bu olumlu etkiyi göremiyoruz. Etkileyici derecede yakışıklı olan Dorian Gray, Lord Henry ile; portresini çizen dostu Basil sayesinde tanışır. Lord Henry, gerçekleri söyleyip Dorian’ın bakmasını değil görmesini sağlayan bir dahi mi; yoksa toplumun tüm ilkelerini reddeden bir yaşam tarzı olduğu için, Dorian’ı da duygularından arındırıp makineleşmeye götüren bir iblis mi, karar verebilmiş değilim. Belki ikisi de değil, belki her ikisi de... Lord Henry Dorian’la tanıştıkları ilk andan itibaren zehrini Dorian’ın ruhuna yaydı. Dış görünüşün öneminden, şekilciliğin insanlar arasında ne kadar moda olduğundan, güzellik gittikten sonra hiçbir şeyin önemi olmadığından bahsetti. Eleştirel bir söylemle sarf edilmiş olsa, insanlara bakış açısını kolaylaştıracak olan bu sözler; Dorian’da yaşam mottosu haline dönüşünce, Dorian da duygularından arınıp şekilci birisi olmaya başlıyor ve Basil portreyi çizdiğinde: “Ne hazin! Ben yaşlanıp çirkin ve iğrenç bir şey olacağım. Oysa bu portre hep genç kalacak. Keşke tam tersi olabilseydi! Ben hep genç kalsaydım da şu resim yaşlansaydı. Bunun için neler vermezdim. Varımı yoğumu verirdim. Ruhumu bile satardım!” diyor. Ve istediği oluyor. Ruhunu satması karşılığında resim yaşlanıyor kendisi hep genç kalıyor. Kim istemezdi ki hep genç kalabilmek... Ama bunun için ruhunu satmayı kim isterdi peki? Realist bakış açısı insanın hedeflediği başarıya ulaşmasında her zaman doğru yönlendirir. Akılcı olmasından ötürü duygulara yer yoktur. Hepimiz hayatımızın en azından bir döneminde duygularımızdan kurtulmayı istemişizdir. Ama insanız be! Hissedeceğiz, acı çekeceğiz, pişman olacağız, sevineceğiz, aşık olacağız, yaşayacağız ve öleceğiz. Velhasıl dış görünüş değil, iç duygulardır bize yaşadığımızı hatırlatan. Dorian gibi olmayın. Üzerinden biraz zaman geçtikten sonra tekrar okuyacağım bir kitap. Tavsiye eder keyifli okumalar dilerim.

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Can Yayınları · 201873,9bin okunma

··

372 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mert