Asmin

Çünkü üç yaş civarına geldiğimizde fark ediyoruz; burası güvenli bir yer değil, burada her şey değişiyor, burada acı var. Korkuyoruz. Acıdan kaçma odaklı oluyoruz.
Reklam
hayalinizde kırlara çardak kurun, kent surları içine bir ev inşa etmeden önce.
ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı. bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“ben seni kaybetmek için mi buldum?”
Reklam
Ne olduğunu tanımlayamadım, ama hep bildiğin bir şeyi tanımlamaya çalışmak da gerekmiyordu aslında. Vardı ve öyleydi işte.
“elveda geçmişteki düşleri, elveda yaşamın güzel yanları…”
öyle değil işte olmalı bir çözümü biz onca gece uykumuzu yok yere mi böldük?
Kararsızlığa kapılmama yol açacak her şeyden kaçınmalıyım, dolayısıyla bana onu hatırlatabilecek herkesten ve her şeyden uzak durmalıyım.
çünkü ikimiz bir olsak ateşe verirdik bu şehri
Reklam
Hem dönecek. Biliyorum, ben­siz yapamaz o. Kaç kere denedi. Susuyorum her seferinde, bekliyorum ama ağlaya ama sabrede. Sonunda kendi geliyor. Bu sefer de gelecek, biliyorum.
Zamanla gitgide belirsizleşen bu uzak olasılık uğruna koskoca yetişkin adamlar yaşamlarının en güzel bölümünü burada tüketiyorlardı.
Bütün devrelerin birbirine girdiği bir dünya zamanıydı, viraneydi zahir. Bizi ilmek ilmek sökmüşlerdi, hiçbir şey söktükleri yerde değildi.
Yine yaşlar doluyor gözlerime. Acıyorum kendime evet, düştüğüm şu hale. Öyle az şey istemiştim ki oysa...
3.956 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.