Yaşamımız o kadar azdır ki bu dünyada gereksinimlerimizin baskısıyla ihtiyaç duyduğumuz deneyimleri bizzat yaşayıp ve onlardan yararlanmaya yaşamımız yetmez. Başkalarının deneyimlerini kabul eder ve onlara önem verirsek belki rahatça, özgürce, namusluca yaşayabilmeyi başarırız.
"–Meftun Bey dostumuzu tebrik ediniz. Talihin pek az kimseye nasip olan büyük bir lütfuna uğradı.
Şehim, orada bulunanların yüzlerine birer göz gezdirerek ağzından kaçırdı:
–Namuslu bir kadınla mı evleniyor?"