Zaman geçtikçe birlikte yaşarken ve genetik değişimler olurken, vicdanımızı giderek damarlarımızda dolaşan kanın rengine ve gözyaşlarımızın tuzuna buladık, bu da yetmiyormuş gibi, gözlerimizi içimizi gören bir aynaya dönüştürdük, sonuçta gözlerimiz ağzımızla inkar etmeye çalıştığımız şeyleri çoğu zaman hiç çekincesiz gözler önüne serer hale geldi.
Yüreğim ıslaktır benim,
Kuytularda ağlamaktan
ve hafif uçuktur rengi;
Kurusun diye kaç kez
güneşe asılmaktan.
|Sunay AKIN
Okur Takip Önerileri
Çok büyük düştük, harikulade yenildik ama halledeceğiz. Daha küçüklerini halledemediğimiz anlar oldu ama halledeceğiz.
Eğer bir ülkede hala kadın cinayetleri, hayvan ve çocuk tecavüzleri, doğa katliamı, cinnet cinayetleri, değişen ruhsal problemlerden dolayı işlenen intiharlar varsa, o toplumun siyasetten önce çözmesi gereken çok ciddi problemleri vardır.
1950 'lerde Harvard' da yapılan vahşi bir araştırma sırasında Dr. Kurt Richter ve ekibi suda ne kadar dayanabileceklerini kontrol etmek için fareleri suya bırakıyor.
Araştırmalarında ortalama 15 dakika içinde pes edip ve boğulduklarını tesbit ediyor.
Daha sonraları araştırmacılar fareleri yorgunluktan boğulup ölmeden önce, onları sudan çıkarıp birkaç dakika nefeslenip dinlenmelerine izin verip ve ikinci raund için tekrar suya bıraktılar.
İkinci denemede sizce ne kadar dayandılar?
15 dakika daha mı?
10 dakika mı?
5 dakika mı?
Hayır!
60 saat! Evet.
Bu bir hata değil.
Doğru! 60 saatlik yüzme. 60 saat suyun içinde kalabildiler.
İkinci test raundu farelere sonunda kurtulabileceklerine inandıkları için, vücutlarını daha önce imkansız sandıkları şeyden uzak tutmaları gerektiği sonucuna inanmalarını ve ona göre davranmalarını sağlamıştır.
Buradan şu yorum çıkarılıyor;
Eğer umut, yorgun fareleri bu kadar uzun süre suda tutabiliyorsa, kendine ve yeteneğine inanan ve ona uygun davranan daha da iyisini yapabilir.
İnsan pes etmediği sürece daha güçlüdür...
(Erich Maria Remark. Üç yoldaş. / Golbis )