Kendi Sesinden Şiirler

Büyük İnsanlık

Nazım Hikmet Ran

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması…
Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı, durup dururken sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı, durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta, durup dururken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç, durup dururken bir kurt uluyor aya karşın bahtsız, öfkeli, aç durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta, durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan, durup dururken kafamda bir güneşli duman, durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne, ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne . . .
Reklam
seviyorum seni denizi uçakla ilk defa geçer gibi. İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık içimde kımıldanan bir şeyler gibi, seviyorum seni "Yaşıyoruz çok şükür!" der gibi.
Sayfa 54
ve güneş batacak yavrum ve umuyorum, gecenin ötesinde bekliyecek beni yeni bir mavinin tadı, umuyorum ..
Bulut mu olsam, gemi mi yoksa, balık mı olsam, yosun mu yoksa?.. Ne o, ne o, ne o. Deniz olunmalı, oğlum, bulutuyla, gemisiyle, balığıyla, yosunuyla.
Sayfa 92
Sen gittikten sonra, hemen hava soğudu..
Sayfa 6 - YKY, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Reklam
Denize, kuma, güneşe, elmaya, yıldızlara alışıyorum, gülüm, iyice alışıyorum. Denize, kuma, güneşe, elmaya, yıldızlara karışıp gitmenin zamanı geldi.
100 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.