Ben ne zaman daha iyi ve daha doğruydum; insan aklının mutlak gücüne inandığım o zamanlar mı, yoksa gelişme gücünü yitirip insan aklının gücünden ve öneminden kuşkulandığım şimdi mi?
Bu insanlarla yaşamak? Ömrü billah çekecekleri, şifa bulmaz bir kötülük, bir kalp hastalığı ya da beyin bozukluğu vardı onlarda. Acıyordum; acısını çektikleri o kötülüğü bana da bulaştırıyorlardı...
Siz bir yandan, emeğinizi çala çırpa zengin oldu diye patronu göklere çıkarıyorsunuz, öte yandan da batması için elinizden geleni ardınıza koymuyorsunuz...