Bir ben değilmişim.
Bazen farklı hislerini duygularını burda olmadık anda birilerinin kaleminde görmek bir yandan mutlu ederken,
Bir yandan da, eh be oğlum
sende herkes gibi sevmişsin.
diyip sıradan hissettiriyor.
Yoksa acaba gerçek sevgi bunu mu gerektiriyor?
