Aahh Emma!
19. yüzyıl İngiltere’sinden selamlar!
Yazarın en sevdiği romanı 
Emma olur da, bize okumak, bu sevginin sebebini öğrenmek düşmez mi? Ve bununla birlikte, evet Jane, sana en samimi duygularımla katılıyorum. Ben
de çok sevdim çünkü.
‘Dünya klasiklerinden bu, kesin sıkıcı bir anlatımı vardır hem sayfa sayısı çok’ deyip ön yargı ile yaklaşmayın lütfen. Sizi asla sıkmayan bir konusu ve takılmadan rahatça okuyabileceğiniz bir üsluba sahip.
Konuya gelirsek, İngiltere’nin bir taşra kasabasında geçen hikayede, ana karakterimiz Emma ve onun iki kız arkadaşının(Burayı boşverin asıl konu Emma ve çevresindeki insanlarla alakalı düşünceleri, hataları, yaptığı yanlışlar vs) aşk ve kadın erkek ilişkileri konusundaki düşünce ve eylemleri, dönemin düşünce yapısı etrafında dönüyor.
Emma henüz 20 yaşındadır ama yetiştirilme tarzına göre yaşından büyük hareket ediyor, başkalarının hayatına burnunu sokup sokup bunu bir oyuna çevirmeye bayılıyor. Vee takdir edersiniz ki oyun sandığı, aslında başkalarının hayatı ve başkalarının hisleri olunca boyunun ölçünü bir güzel alıyor. {Ufak bir kamu spotu.. :)}
Yalnız buradan Emma’yı sevmediğim sonucu çıkmasın lütfen. Hatalarından ders almakta bir erdemdir neticede.
Bu arada o dönemin hitap şekli cidden yorucu. Tamam anlıyorum o zamanlar isim ile hitap; o kişiye tepeden bakmak, küstahlık ve bayağılık anlamları taşıyor da bize de yazık. Hikayeye odaklanmak istiyoruz hop Miss Woodhouse, Mrs Churchill, Mr Knightley.. baştaki hitap şeklini kaçırdın mı kişiyi de karıştırmış oluyorsun. Eh, bu da gülün dikeni!
Sonuca gelecek olursam klasiklerden okumak istiyorsanız, açın Emma ‘yı.. Arkanıza yaslanın ve tadını çıkarın. Aşk, ihanet, entrika, dostluk, iyilik güzellik, hasetlik.. Ne ararsanız var burada. Tüm duyguların böyle güzel harmanlanması takdire şayan! Keyifli okumalar..
·
426 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.