kitap olmadan önce bile duyduğum ve sık sık karşıma çıkan bir kitaptı. beklentiye girmeden başladım ve ilk bölümleri sardı da ama ne yazık ki sevemedim. kitabın büyük bir kısmını başladığım gibi okudum ama bir yerden sonra sürekli tekrara düşmesi ve aynı şeyleri okuyor olmamız o kadar sıktı ki bir türlü kitabı bitiremedim. özgün bir kurguya sahip ama daha iyi yazılabileceğini düşünüyorum. karakterlerin hiçbiriyle bağ kuramadım ve başrol karakterleri de sevemedim. evet Defne'nin yaşadıkları çok zordu ama ondan biraz daha mantıklı hareketler beklediğimi söyleyebilirim. karakterlerin bir derinliği yoktu ilerledikçe bu durum düzelir diye bekledim ama maalesef hiçbir duygu bana geçmedi. iyi yazıldığı sürece kötü karakterleri de seviyorum ama burada işlenilenler hoşuma gitmedi. 'katiller, sizden nefret ediyorum, sizi öldüreceğim' gibi şeyleri sürekli tekrar ederken Defne'nin onlarla şakalaşması hatta aralarından birinden hoşlanması falan saçma geldi üstelik karşısındaki kişiden de doğru düzgün bir şeyler göremedik sahneler bana asla geçmedi. özellikle kadın karaktere yapılan tüm şeylerden sonra bunun güzelleştiriliyor olması cidden çok can sıkıcı. sevgi, aşk değil bu öyleymiş gibi de yazılmamalı benim katlanamadığım nokta bu. kendinde de zaten bir hata görmüyor ve üste çıkmaya çalışıyorken yapılanlar unutulamaz, sineye çekilemez. sonunda da büyük bir şey bekliyordum herkes ters köşe diyordu ama beni şaşırtmadı. yapılan açıklamanın da zaten içi boştu masumlara zarar verilmesinin haklı bir yanı yok olamaz da zaten. verilen mesajların da hoşuma gittiği söylenemez. kısaca benim sevdiğim bir kitap olamadı neyi bu kadar övüldü anlamış değilim.
