Noğut Adam "Çocukken onunla saçı yok diye alay edenlerden kaçarken, çamura düşmüştü. Şapkasız hiç dışarı çıkmazdı. Çalışmak hayatının vazgeçilmez bir parçasıydı. Saatlerce dükkanına kapanırdı. Tüm gün oyun oynamaktan başkaları gibi konuşmaktan sıkılıyordu. Ormandan topladıklarıyla şapkalar tasarlıyordu." Yeni şapkalar tasarlamak, onun için vazgeçilmez bir tutkuydu. Ormanda yalnız yaşayan Noğut Adam, dış görünüşünden hiç hoşlanmazdı çünkü arkadaşları onunla alay ederdi. Bu yüzden mecbur kalmadıkça evinden dışarı bile çıkmıyordu. Zaten kimse de ona gelmiyordu. En yakın arkadaşı Uzun Çorap.. Artık o da gelmez olmuştu. Günlerden bir gün ormandan şapka tasarlamak için malzeme topluyordu. Evinde şirin mi şirin, güzel bir şapka tasarlamıştı. Hemen arkadaşına göstermek için Uzun Çorap'ın evinin yolunu tuttu. Ama gördüklerine inanamadı, arkadaşının saçları dökülmüştü. Onun üzüntüsünü gözlerinden görebiliyordu.Ve elindeki tuttuğu şapkayı Uzun Çorap'a verdi. Uzun Çorap mahçup bir edayla arkadaşı Noğut Adam'a baktı. Çok utanmıştı. Diğerleri gibi, kel diye onunla alay etmesinin doğru olmadığını anlamıştı. Bir gün orman halkı Uzun Çorap'ın şapkasını takmak ister. Bu isteği nazik bir dille geri çevirir çevirmesine ama şapka ilgilerini çekmiştir bir kere.. Bundan sonrası mı? Dostluk, özveri, empati kurma değer yargılarının okurlara ilmek ilmek işlenmesiydi.. ### Yazarın ele aldığı konu çocukları tam da yakından ilgilendiriyor. Maalesef gerçek hayatta çocuklar, birbirirleriyle alay etmede çok acımasız olabiliyor. Yazarın bu hikayesi çocuklara alay etmenin doğru olmadığını, dostluğun güzelliğini hikayenin kahramanları ve olay örgüsüyle; yazar, minik okurlarına yakından sezdirmiş. Bana kalırsa gayet başarılı da olmuş. Okumanız dileğiyle.. ๑ ◕‿◕ ๑