Toplu Şiirler - G. AKIN (Kimselerin vakti yok, durup ince şeyleri anlamaya!)
Şairin 1956'dan bu tarafa basılan 10 şiir kitabının bir araya gelmesiyle oluşan bir eser Toplu Şiirler...
"Seni sevdim.
Artık tek mümkünüm sensin." (s. 469)
Farklı kitapların bir araya gelmesinin en iyi taraflarından biri şairin farklı dönemlerini bir arada görme imkanını sunması. Hem sevgi, aşk, özlem gibi konuları yaşarken aynı zamanda tarih, politika gibi konulara da tanıklık ediyorsunuz. Bazı şiir kitapları tarihe yansıtılan bir ayna niteliğinde.
Kelime seçimleri muazzam. Türkçe kökenden gelen birçok kelimeyi özenle seçip kullanmış ##$##yazarSeolar:i5776.$$#$$ Şiirlere yer yer düzyazı türünde yazdığı bölümler de eşlik ediyor. " Dayanamıyorum. Bana darılmayın, kırılmayın. Dayanamıyorum!" (s. 367) Oralarda da bir şiir bir düz yazı türünde metin olarak gittiği için anlatım oldukça akıcı olmuş.
Eseri José Saramago'nun Mağara eseri ile birlikte okudum. Tesadüfi olarak iki eser bir araya gelmişti ama adeta ikisi birbirini tamamlar nitelikteydi. İnsanların köyden kente göç etmesi, doğal hayatın yavaş yavaş kendini yapaylığa terk etmesi her iki eserin de öne çıkardığı fikirlerdi. Eserdeki bu konuya dair bir şiirle birçok ders kitabında dahi karşılaşmış olabilirsiniz:
"Yüksek Evde Oturanların Türküsü"
Evleri yüksek kurdular
Önlerinde uzun balkon
Sular aşağıda kaldı
Aşağda kaldı ağaçlar
Evleri yüksek kurdular
On bin basamak merdiven
Bakışlar uzakta kaldı
Uzakta kaldı dostluklar
Evleri yüksek kurdular
Cama betona boğdular
Usumuzdaydı unuttuk
Topraklar uzakta kaldı
Toprağa bağlı olanlar
Size bir şey söyleyeyim mi?
Evler yükseldi biz alçaldık.
Evler yükseldi biz yalnız kaldık.
Evler yükseldi biz bencilleştik.
Evler yükseldi biz yüksek balkonlarında intiharı gözler oldu.
Yaramadı bize yükseklik.
Mağara eserinde de vurguladığım gibi, gelin uyanalım, evlerimiz alçalsın, ruhumuz yükselsin.
Bazı dizeler güldürüyor bazıları ağlatırken...
"Çünkü sever babalar küçük kızları
Başkalarında gördüm." (s. 138)
Başkalarında gördüm... Ne kadar acı değil mi? Babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır, diyordu Hasan Ali Toptaş Kuşlar Yasına Gider'de. (O da bambaşka bir kitaptı ama şimdi burası yeri değil...) Gerçekten de bir insanın kaderinde babanın yeri öyle büyük ki...
Bir şiir kitabını tanıtmak çok zor. En iyi yolu okumak. Şimdiden keyifli okumalar dilerim. Korkmayın bu defa uzun tutmayacağım. Sevgiyle kalın...