" sunu ( ya da bir parça matematik ) Her gün bir kez bu kitabın başına geçtim . Her gün bir kez dışarı çıktım kırık bir bulutla yürüdüm , her gün bir insana bakıp , yüzümü yere eğdim . Her gün bir gazeteye boş gözlerle baktım . Her gün birileri konuştu , onları dinliyor gibi yaptım . Her gün bir kez “ neredeyim " diye sordum kendime . Her gün bir kuzey kışı indi içime . Her gün karşımda duran fotoğraflarına baktım . Bir kez öfkelendim her gün bir kez sordum kendime neden bu kadar bağlandın . Her gün adalet ve zalimlik üzerine düşündüm . Belki de her şey . Her gün bir barbar , bir medeni ile gezdim sokaklarda . Minareleri her gün sabaha ezan sesleriyle ben açtım . Her gün bir perdeyi aralamaya çalıştım . Her gün hiçbir şeyi anlamadığımı düşündüm , her gün her şeyi anladığımı düşündüm . Güvercinleri yolculadım . Her gün , günlere dayanamadığımı düşündüm . Kitapları alt alta dergileri kıvırarak yan yana dizdim . Ne idüğü belirsiz yerler benimle yürüdü . Gördüğüm her " cümle " bana bir bıçak gibi battı , anlamadım . Her gün bir taş parçası söktüm içimden . Her gün uyku beni koynuna alsın diye yalvardım . Her gün , gün bitiyor gece bitmiyor dedim . Her gün işlerin beni avutmadığını gördüm . Ayrılık günlerini sonradan niçin sisli bir perde gibi hatırlarız diye sordum . Öfkeni unutma dedim kendime her gün , unutursan düşersin dedim . Her gün en az bir saati ayakta durmaya , dimdik durmaya ayırdım . Her gün ömür sözcüğünü bir kez kalbimden geçirdim . Her gün ömür sözcüğü kömür gibi tınladı içimde . Her gün sana içimden bir kez " sevgilim " diye seslendim . Her gün sana bir kez " zalim " di ye seslendim . Her gün , yan yana oturup birbirine dikkatle bakan iki yaşlı kadını düşündüm . Her gün o kadınların bu fotoğrafı yırtıldı dedim . Her gün " âh " ettim bir kere , bir kere o âh'ı geri aldım . Her gün " yol arkadaşım " dedim , kahırla kapladım sözlerimi . Her gün acını tattım . Her gün unutmak için değil , unutma mak için ağu kattım kalbime . Her gün insan olmak ne çok kusur içeriyor diye düşündüm . Her gün bir kilidi açmaya çalıştım . Başka bir şey vardı , başka bir şey ; ben sana dünyanın değil yer yüzünün diliyle seslenmiştim . Çile nedir , günah ne ? Bana ne bunlardan . Dünyanın merkezi sendin her gün ben senden uzayan uçsuz bucaksız bir kara . Karrrrrrrrrraaaaaaaaaaaaaa ." Ne yaşadın, ne yaşattın sen bana....