Yazarımız daha önce beğenmediğim kitaplara ağır eleştiriler yaptığım için hakkımda ufak çaplı bir linç girişiminde bulunmuş bir isim :) Ama ben olabildiğince objektif bir şekilde kitabını yorumlamak ve hak ediyorsa 10 puan vermek istedim. Ne yazık ki kitap edebiyat namına büyük bir hayal kırıklığından öteye gidemedi ki zaten benden önce de kitap hakkında yazılan negatif eleştiriler, objektif okuyucuların değerlendirmesini ortaya koyuyor. Gelelim kitaba... Asel adlı ana karakter kızımız son derece klişe bir tema olan "en yakın arkadaş - sevgili" kombinasyonu ile aldatılıyor. İhanetin nasıl gerçekleştiğini anlamak için bir hayli sayfa çevirmeniz gerekiyor bu da edebi bir metinden ziyade, zerre ilginizi çekmeyen magazinsel bir olayın iç yüzünü öğrenmeye çabaladığınızı hissettiriyor. Ancak mevzu o kadar klişe ki zaten tahmin ettiğiniz gibi oluyor her şey. Yazar bir sürü geri dönüşler yapmış etmiş, olayı gerçekten üzerinde durulması gereken bir konu gibi anlatmaya çalışmış ancak şu ihtimali gözden kaçırmış: "Ya bu aldatma hikayesi okurun ilgisini çekmezse?" B planı olmayan yazarlardan oldum olası haz etmem şekerim. Kitabın ana konusu sizi çekmiyorsa anlatım dili çekici olmalı, ya da yan bir hikaye olmalı, ya da karakterlerden biri gerçekten çok ilgi uyandırıcı olmalı... Ancak yazarımız, bunca yıldır kitap okuyup yorumlayan biri olmasına karşın bu işin nasıl yapılması gerektiğini çözememiş. Yani Sena Nur'u sevmem orası ayrı konu, kitabını da cidden beğenmedim ama iyi bir okur olduğu tartışılmaz. Muhtemelen kitap yorumlayanlar arasında en çok kitabı okuyan isimlerden biridir. Ancak okuduğu eser niteliğindeki kitaplardan değil de, ergen kız yazarların wattpad saçmalıklarından beslenmesi gerçekten şaşırtıcı. Yani o kadar kitap okuyup sonunda "Ben en iyisi şöyle bir şey yazayım." demiş olmak... Ne bileyim garip geldi. Neyse kitaba dönelim. Kitapta Asel'in karakterine çok fazla vurgu var. Yani yazar bir şunu yazmamış "Bakın bu Asel çok güçlü kız ha ona göre okuyun!" Bir karakterin gücünü, anlatımda yapılan vurgu değil o karakterin diyalogları, olaylara karşı verdiği tepkiler belirler değil mi? Yani öyle olmalı. Ama Sena buna izin vermemiş. Bizim karakteri tanımamıza imkan vermeden kendi dikte etmiş çoğu şeyi. Bunu da yan karakterlerle yapmış. Asel'in çevresindeki yan karakter olan arkadaşları vs. tipler adeta yazarın anlatmak istediklerini yerine getirmekle sorumlu figürler olarak tasarlanmış. Kitap boyunca Asel'e gaz veren ve Asel'in nasıl biri olduğunu doğal olmayan diyaloglarla veren vermeye çalışan tipler okumak zorunda kaldım. Daha da iç bunaltıcı olanı herkesin Asel'e aşık olması. Ayol tamam benim de çevremde pek çok kişi bana aşık olduğunu söylüyor ama yani bunların %99'unun aşk değil, cinsel arzular olduğunu bilmeyecek kadar gerizekalı değildir kimse. Herkesin aşık olduğu kız diye bir gerçek yoktur, hiç olmamıştır, olmayacaktır da. Ha milyonların tanıdığı ünlü biri olursun hayranların olur, kendilerini aşık zannederler ama onlar bile aşık değildir. Kitabın anlatım dili çok fazla kitap okuyan biri için son derece vasattı diyebilirim. Yani devrik cümle kullanmak anlatımı zenginleştiren bir şey değil. Bu gerçekle yüzleşmesi gerekiyor çoğu yazarın. Bir de karakterin acıları, acı olduğunu iddia ettiği ama aslında gençlik hezeyanından başka bir şey olmayan durumları son derece suni durmuş. Sena da bunun farkında olacak ki, yazdığı karakterin acılarını yansıtma konusunda tökezlediğini itiraf ettiği bir şeyler karalamış kitabın sonunda. Bir de şunu fark ettim ne kadar kitap okumuş olursa olsun ergen kızlarımızın yazdığı karakterlerin gelir grubu hep zirvede. Yani fakir, fakir olmasa da sıradan, sıradan olmasa da en azından merak uyandırıcı bir hayat hayal edemiyorlar anladığım kadarıyla. Ya zenginliğe çok büyük bir özenti söz konusu ya da kendileri zengin bunları yazanların başka bir hayat tanımıyorlar. İki türlüsü de ürkütücü. Bir karakter yazıp bu karakterin sosyal yaşantısını lüks villalarda verilen çılgın partilerin arasına sıkıştırmak cidden nasıl bir hayal gücü yoksunluğu ben anlayamadım. Bir hikaye anlatmak için illa zengin ailelerin olması, paranın havada uçması falan gerekiyor başka türlü bir yaratıcılık sergilemek sanırım ergen kızlar için mümkün olmuyor. Halbuki Sena'dan umutluydum bu kadar kitap okumuş birinden klişe bir şey çıkmaz diyordum yanılmışım. Kitabı objektif değerlendirmek için her unsura ayrı puan vermek istedim ancak sonuç değişmedi: Karakter derinliği: 10 üzerinden 1 Diyaloglar: 10 üzerinden 1 Hikaye: 10 üzerinden 1 Anlatım Dili: 10 üzerinden 1 Akıcılık: 10 üzerinden 1 Genel: 10 üzerinden 1 Cidden kötü cidden olmamış.